|
عنوان
|
مهار فرسایش بادی توسط پلیمر SBR و میکروارگانیسم باسیلوس پاسته اوری (مطالعه موردی: منطقه جبل کندی)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بهسازی، باکتری باسیلوس، پلیمر رزین ،SBRکنترل فرسایش بادی، مقاومت فروروی
|
|
چکیده
|
فرسایش بادی از عوامل اصلی تخریب خاک و محیط زیست، انتقال ذرات معلق و رسوبدهنده آن در شبکههای آبیاری و
زهکشی است. بادهای موسمی منطقه، منجر به فرسایش بادی اراضی کشاورزی استانهای آذربایجانشرقی و غربی شده و
آثار مخربی بر منابع زیستمحیطی و تأسیسات اقتصادی خواهد داشت. هزینه زیاد مالچهای نفتی و آثار مخرب آنها در
محیط زیست، منجر به استفاده از مواد سازگار با محیط زیست و ارزانتر شده است. در این تحقیق، اثر پلیمر مایع رزین
SBRو میکروارگانیسم باسیلوس پاسته اوری بر کنترل فرسایش بادی و طوفان گرد و غبار در منطقه جبلکندی ارزیابی
شده است. برای شبیهسازی فرسایش خاک از دستگاه تونل باد با دامنه سرعت صفر تا 12متر بر ثانیه در ارتفاع 12
سانتیمتری از کف تونل استفاده شده است. طبق نتایج بدست آمده، در نمونهها، با افزایش سرعت باد مقدار فرسایش
خاک به صورت نمایی افزایش مییابد، به گونهای که در نمونه شاهد تا سرعت حدود هفت متر بر ثانیه افزایش مقدار
فرسایش خاک ناچیز است، ولی از سرعت حدود هفت متر بر ثانیه تا حدود 12متر بر ثانیه، مقدار فرسایش خاک از
2/21به 242کیلوگرم بر مترمربع بر ساعت افزایش یافته است. همچنین روند افزایش مقدار فرسایش خاک در نمونه
تثبیت شده با میکروارگانیسم بسیار کند و در سرعت 12متر بر ثانیه برابر 1/1کیلوگرم بر مترمربع بر ساعت و در نمونه
تثبیت شده با پلیمر تقریبا صفر است. برای بررسی مقاومت سطحی نمونههای خاک تثبیت شده از آزمایش مقاومت
فروروی استفاده شد که طبق نتایج، مقدار متوسط مقاومت فروروی در نمونههای تثبیت شده با میکروارگانیسم و پلیمر
به ترتیب برابر با 28و 66کیلوپاسکال است در حالی که مقاومت فروروی نمونه شاهد 12کیلوپاسکال میباشد
|
|
پژوهشگران
|
فرزانه دوزالی جوشن (نفر اول)، کاظم بدو (نفر دوم)، محسن برین (نفر سوم)، حسین سلطانی جیقه (نفر چهارم)
|