مشخصات پژوهش

صفحه نخست /اﺛﺮ ﻣﺤﻠﻮل ﺷﺎﺧﺴﺎره ﭘﺎﺷﻲ ...
عنوان اﺛﺮ ﻣﺤﻠﻮل ﺷﺎﺧﺴﺎره ﭘﺎﺷﻲ ایﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ وﻳﮋﮔﻲ اﺳﻴﺪ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﻫﺎی رﺷﺪی وﻋﻤﻠﻜﺮد گلرنگ تحت تنش آبی
نوع پژوهش مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها تنظیم کننده رشد، رقم گلدشت، رقم اصفهان
چکیده بهمنظور بررسی تأثیر سالیسیلیکاسید بر برخی صفات رویشی و عملکرد گیاه گلرنگ آزمایشی در سال 1394 در مزرعهی تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، به صورت کرتهای دو بارخردشده در قالب طرح پایه بلوکهای با دو سطح 70 و 140 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک (S) کامل تصادفی با سه تکرار به مرحلهی اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل تنش خشکی بود. فاکتور فرعی اول شامل سالیسیلیکاسید در 3 سطح شاهد (محلولپاشی با آبمقطر)، محلولپاشی با غلظت 100 و 200 میلیگرم در A کلاس لیتر بود. فاکتور فرعی دوم شامل دو رقم گلرنگ محلی اصفهان و رقم اصلاح شده اصفهان (گلدشت) بود. نتایج آزمایش نشان داد تنش خشکی باعث کاهش معنیدار ارتفاع گیاه، تعداد شاخههای فرعی، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در بوته و عملکرد گردید. اثر سالیسیلیکاسید بر بهبود رشد و افزایش عملکرد در شرایط غیر تنش محسوس بود بهطوری که استفاده از غلظتهای مختلف سالیسیلیکاسید سبب افزایش معنیدار تعداد شاخه فرعی، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در بوته و عملکرد دانه در شرایط عدم تنش شد و بیشترین افزایش از مصرف 100 میلیگرم در لیتر سالیسیلیکاسید حاصل شد. محلولپاشی تاثیر معنیداری بر عملکرد دانه در شرایط تنش خشکی نداشت و در این شرایط تنها صفات ارتفاع بوته و تعداد شاخه فرعی افزایش نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد مقادیر کم سالیسیلیکاسید (غلظت 100 میلیگرم در لیتر) میتواند تا حدودی آثار مخرب تنش خشکی بر رشد گیاه را تعدیل نماید. نوع رقم گلرنگ نیز بهطور معنیداری بر این صفات تأثیر گذاشت و نتایج مقایسه میانگین ارقام نشان داد که رقم گلدشت بیشترین ارتفاع گیاه، تعداد شاخههای فرعی، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، تعداد دانه در بوته و عملکرد را به خود اختصاص داد. در بین اثرات متقابل نیز برهمکنش تنش خشکی و رقم بر صفات تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه در بوته و عملکرد دانه معنیدار بود و بیشترین تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه در بوته و عملکرد دانه از تیمار 70 میلیمتر آبیاری و رقم گلدشت بدست آمد. بنابراین رقم گلدشت دارای راهکار دفاعی بهتر و کارآمدتری نسبت به رقم محلی اصفهان بود و در نتیجه متحملتر به تنش خشکی میباشد.
پژوهشگران افسون طیبی (نفر اول)، فرهاد فرح وش (نفر دوم)، بهرام میرشکاری (نفر سوم)، علیرضا تاری نژاد (نفر چهارم)، مهرداد یارنیا (نفر پنجم)