|
عنوان
|
شمایل نگاری دینی در هنر بودایی (شمایل شناسی اولوکیتشوره)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
اولوکیتشوره، بودی ستوه، بودیسم مهایانه، شمایل نگاری، هنر قدسی
|
|
چکیده
|
شمایل نگاری دینی، فصلی از هنر قدسی است و برای سنت های دینی از ارزش های تعلیمی، تبلیغی، آیینی و تجربی بالایی برخوردار است. این شاخۀ هنری در بودیسم مهایانه جایگاه و أهمیّتِ ارجمندی داشته و مخصوصاً در نگارگری بودی ستوه ها به خوبی متجلّی است. پژوهش حاضر به روش اسنادی و اساساً با هدف نشان دادن شمّه ای از تبلور قداست در هنر بودایی انجام گرفته است و یافته های آن نشان می دهد که گرچه بودیسم سنتی به دلیل فقدان رمزپردازی های اساطیری و متافیزیکی عاری از هرگونه تمثال پرستی بود، لکن بودیسم متأخر تحت تأثیر هنر یونانی گندهاره و ماتورا، دیانت ایرانی و تحولات الهیاتی درونی از جمله خلق آموزۀ تری کایه و با ضرورتِ تسکین روح تشنۀ سالکان بودایی، به شمایل نگاری روی آورد. در این جَستار برای نمونه، رمزپزدازی، نمادگرایی و شمایل-شناسی بودی ستوه اَوَلوکیتشوره مورد واکاوی اجمالی قرار گرفته است و بنابر یافته ها ظاهراً در شمایل نگاری اَوَلوکیتشوره، تسبیح، نیزه سه شاخه، شمشیر، وَرَدَ ـ مودرَه، عصای الماس شاهی و نیلوفر آبی کاربرد غالبی دارند و هریک وجهی از وجوه خویشکاری او را برمی-تابد.
|
|
پژوهشگران
|
سجاد دهقان زاده (نفر اول)، معصومه آقانژاد (نفر دوم)، حسن نامیان (نفر سوم)
|