چکیده
|
آنزیم ها بیوکاتالیزورهای زیستی اند که در زمینه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند.(1) از جمله آنزیم های پر کاربرد که در صنایع مختلف، تولیدات غذایی و پزشکی کاربرد فراوانی دارد، می توان به تریپسین اشاره کرد. تریپسینEC 4,21,4, از سری آنزیم های هیدرولازی بوده و متعلق به گروه سرین پروتئازها می باشد و در سیستم گوارشی بسیاری از مهره داران یافت می شود.این آنزیم یک اندوپپتیداز است، لذا پروتئین ها را از وسط به پپتیدها تجزیه می کند (2،3).تریپسین به ویژه پیوندهای پپتیدی دارای رزیدوهای لیزین و آرژینین را می شکند.امروزه این آنزیم جایگاه ویژه-ای در صنعت و پزشکی یافته است. زیرا این آنزیم می تواند تعداد وسیعی از سوبستراها را هیدرولیز کند. همچنین، بالا بودن قدرت کاتالیزوری و پایداری مناسب آن در برابر شرایط مختلف از دلایلی است که منجربه کاربرد وسیع این آنزیم در موارد مختلف صنعتی و پزشکی مانند هضم پروتئین ها در آنالیز پروتئومیک، جداسازی سلول ها از هم و از ظروف کشت در آنالیزهای بافتی، حذف لخته های خون و غیره شده است. (4،5)پیشرفت در تثبیت پروتئین ها برروی سطوح باعث ایجاد انقلابی در کاربردهای این ترکیبات و استفاده از آن ها به عنوان حسگرها و هم چنین به کارگیری آن ها به عنوان مواد فعال کاتالیزوری شده است. نیاز روز افزون به پایداری بیشتر، بازیافت آسان، فعالیت کاتالیزوری بالاتر و همچنین جداسازی آسان پروتئین ها و آنزیم ها باعث شده است تا محققین در صدد تثبیت این ترکیبات روی سطحوح مختلف پلیمری،زئولیتها، سیلیکا و غیره برآیند. در این میان، استفاده از نانو ذرات زیست سازگار به علت نداشتن سمیت، عدم ایجاد پاسخ های ایمنی و آلودگی در اولویت قرار دارند.(6،7،8)
|