مشخصات پژوهش

صفحه نخست /مبانی و کاربرد تحلیل اگزرژی ...
عنوان مبانی و کاربرد تحلیل اگزرژی پیشرفته در سیستم های انرژی
نوع پژوهش کتاب
کلیدواژه‌ها اگزرژی؛ نیروگاه های زمین گرمایی؛ انرژی؛ صرفه جویی
چکیده طراحی سیستم های تبدیل انرژی که هم از نظر بازدهی و هم از نظر اقتصادی به صرفه باشند همواره دغدغه مهندسین و طراحان بوده است. با افزایش روزافزون نیاز به کاهش تلفات در سیستم ها، هم در عدم تقابل با محیط زیست و هم نیاز به کاهش مصرف انرژی، خصوصاً در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه گسترش روش های دقیق و سیستماتیک در بهبود طراحی سیستم های انرژی را از اهمیت بسزایی برخوردار می سازد. به همین دلیل در این مقوله نیاز به تحلیل های جامع تر برای بهبود فرآیندهای ترمودینامیکی می باشد. امروزه با پیشرفت روزافزون علم و تکنولوژی های نوین و تغییرات عمده در متالوژی ساخت مواد، پیشرفت های قابل توجهی در جلوگیری از اتلاف اگزرژی و انرژی انجام گرفته است. در تحلیل اگزرژی مرسوم، اجزاء سیستم با بیشترین نابودی اگزرژی و فرآیندهایی که منجر به آن می شوند شناسایی می شود. سپس، عملکرد هر جزء سیستم را می توان به وسیله کاهش نابودی اگزرژی آن بهبود داد. با این وجود، بخشی از نابودی اگزرژی ممکن است اجتناب ناپذیر و بخشی به دلیل نابودی اگزرژی در سایر تجهیزات باشد (نابودی اگزرژی برونزا). تعیین این موارد نیز به وسیله تحلیل اگزرژی پیشرفته انجام می گردد. این نوع از تحلیل سیستم، اطلاعاتی اضافی را در اختیار محققان قرار می دهد و برای نمونه می تواند نشان دهد اگر بهبود و ارتقای سایر تجهیزات ارزشمندتر از بهبود و ارتقای خود آن جزء به تنهایی باشد، کدام یک از تجهیزات بیشترین نابودی اگزرژی را دارند. تحلیل اگزرژی پیشرفته فرآیندهای هر سیستم پیشنهادی، مهندسان را به اطلاعاتی مفید که مرتبط با پتانسیل و قابلیت بهبود سیستم انرژی می باشد، مجهز می کند. تفکیک نابودی اگزرژی در هر جزء به بخش های اجتناب پذیر/ اجتناب ناپذیر و درونزا/ برونزا از طریق تحلیل اگزرژی پیشرفته نتایج معناداری را که نمی توان از طریق تحلیل اگزرژی مرسوم به دست آورد، فراهم می کند. در این اثر مفاهیم جدیدی که در حوزه تحلیل اگزرژی وارد گردیده است و امروزه به عنوان مبحث تحلیل پیشرفته اگزرژی مورد بررسی قرار می گیرد، پرداخته خواهد شد. سپس با بیان تحقیقات نوین کاربردی این مفاهیم در قالب یک پروسه به صورت روشن و قابل درک مطرح می گردد.
پژوهشگران امیرحسین مصفا (نفر اول)، نیر رزم آراء (نفر دوم)، حسین نمروری (نفر سوم)