مشخصات پژوهش

عنوان	پیشبینی منحنی مشخصه آب- خاک ماسه بادی تثبیت شده با پلیمر SBR و باکتری باسیلوس پاسته اوری در منطقه جبلکندی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	خاک غیراشباع، مکش، پلیمرSBR، ماسه بادی، باکتری باسیلوس پاسته اوری.
چکیده	یکی از مهم‏ترین داده های کاربردی در مکانیک خاک غیراشباع، منحنی مشخصه آب – خاک (SWCC) است. این منحنی به شکل تابع سیگموید است و رابطه بین درصد رطوبت حجمی (Ө) و یا درصد رطوبت وزنی (w) را با مکش کالبدی خاک مشخص می‏کند و در حالت کاهش درصد رطوبت با افزایش مکش، شاخه خشک شدگی و در حالت افزایش درصد رطوبت با کاهش مکش، شاخه ترشدگی خاک را نشان می‏دهد. در این مطالعه تاثیر دو نوع تثبیت کننده پلیمر SBR و میکروارگانیسم باسیلوس پاسته اوری روی منحنی مشخصه آب – خاک ماسه بادی منطقه جبل کندی، کانون ریزگرد غرب دریاچه ارومیه ارزیابی شده است. درصدهای مواد تثبیت کننده 5-10 و 15 بودند. نتایج این مطالعه بیان می‏کند که با افزایش درصد مواد تثبیت کننده، شیب منحنی مشخصه از شکل تک مدل به شکل دو مدل تبدیل می‏شود. بعلاوه مقدار ورود هوا و مقدار آب باقیمانده با افزایش درصد مواد تثبیت کننده افزایش می‏یابد و در نتیجه منجر به افزایش ظرفیت نگهداشت آب می‏شود. شکل دو مدل منحنی مشخصه آب – خاک، حضور دو سطح اندازه حفرات؛ به اسم ماکر و میکرو حفرات را بیان می‏کند. برای 10 و 15 درصد از مواد تثبیت‏کننده، ماکرو حفرات گستره وسیعی از منحنی مشخصه از 5/0 تا 100 کیلو پاسکال را نشان می دهد. نتایج به دست آمده نشان داد که منحنی مشخصه ماسه تثبیت شده با پلیمر و میکروارگانیسم به شدت به بافت و توزیع اندازه حفرات ماسه تثبیت شده وابسته است و در نتیجه تاثیر مهمی روی ویژگی‏های هیدرولیکی آن دارد. همچنین میزان نگهداشت آب در خاک و افزایش مکش در تثبیت نمونه با پلیمر چشمگیرتر از تثبیت با میکروارگانیسم است.
پژوهشگران	فرزانه دوزالی جوشن (نفر اول)، کاظم بدو (نفر دوم)، محسن برین (نفر سوم)، حسین سلطانی جیقه (نفر چهارم)