مشخصات پژوهش

عنوان	بهینه سازی انتقال ژن به گیاه گوجه فرنگی و بررسی امکان بیان ژن مقاومت به شوری (SOS3)
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	آگروباکتریوم، باززایی، تراریخت، لپه، هیپوکوتیل
چکیده	یکی از روش هایی که از طریق آن می­توان مقاومت به شوری در گیاه را بهبود بخشید بیان بیشینه ژن هایی است که بوسیله تنش شوری القا می شوند و در برقراری تعادل یونی و اسمزی در گیاه نقش ایفا می کنند. ژن SOS3 یکی از مهم ترین ژن های مسیر SOS است، بنابراین افزایش بیان این ژن می­تواند قدم مهمی در تولید گیاهان مقاوم به شوری باشد. در این پژوهش رقم­های متفاوت گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum) بواسطه آگروباکتریوم دارای پلاسمید حاوی ژن SOS3 تراریخت شد که بیشترین درصد تراریختی مربوط به برگ لپه ای رقم Falat CH بود. استفاده همزمان لپه­ها و هیپوکوتیل در محیط کشت در هنگام آغشتگی بهترین نتیجه را حاصل کرد. علاوه بر این بهترین زمان برای همکشتی، یک روز بعد از تلقیح مشخص گردید و همچنین بهترین سویه آگروباکتریوم جهت تراریختی، سویه GV3101 تشخیص داده شد که می­ توان این امر را به دلیل اثر متقابل نژاد آگروباکتریوم و رقم گوجه ­فرنگی دانست. استفاده از آهن سکسترون در محیط کشت گیاهان تراریخت به طور مشخص باعث سبزی گیاهان و تسریع در رشد آن­ها گردید. در نهایت با توجه به نتایج مولکولی، حضور ژن SOS3 در گیاهان تراریخت به وسیله PCR و RT-PCR تایید شد که نشانگر حضور و بیان ژن مذکور در این گیاهان است.
پژوهشگران	الهام محجل کاظمی (نفر اول)، مقصود پژوهنده (نفر دوم)، پریسا جنوبی (نفر سوم)، مینا کاظمیان (نفر چهارم)