مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر الگوهای کشت مخلوط بر عملکرد ماده خشک باقلای علوفه ای و میزان اسانس رازیانه
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	کشت مخلوط، گیاهان دارویی، گیاهان علوفه ای، متابولیت های ثانویه
چکیده	کشت مخلوط به عنوان یک الگوی کشت که در آن دو یا تعداد بیشتری از گیاهان زراعی به طور هم زمان در یک قطعه زمین زراعی کشت می شوند، خوانده می شود که هم در مناطق خشک و نیمه خشک و هم در مناطق معتدل در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد (اسکندری و عالی زاده امرایی، 1397). کشت مخلوط عملیات رشد دو یا چند گیاه زراعی در کنار هم است که به دلیل عملکرد بالایی که در یک نظام زیستی دارند، در کشورهای توسعه یافته طرفداران زیادی را به خود جلب کرده است (مشهدی و همکاران، 1394). کشت مخلوط بقولات و غلات روشی متداول در کشاورزی سنتی کشورهای در حال توسعه است (صالحی و همکاران، 1397). کشت مخلوط به عنوان سیستمی جایگزین، شکل پیچیده تری از چند کشتی دارد که در آن دو یا چند گونه به طور هم زمان در یک قطعه زمین در طی یک فصل زراعی رشد داده می شوند (امینی و همکاران، 1393). کشت مخلوط در بسیاری از نقاط دنیا به دلیل برخی از مزیت های نسبی آن نظیر استفاده کارآمد از منابع، تبادل عناصر غذایی، افزایش توانایی رقابتی در کنترل علف های هرز، کاهش آفات و عوامل بیماری زا، بهبود حاصلخیزی خاک از طریق تثبیت نیتروژن حاصل از بقولات و افزایش کمیت و کیفیت محصول اجرا می شود (محمدی و رضایی چیانه، 1398). امروزه، به دلیل سمپاشی های مداوم و اثرات مخرّب سموم شیمیایی به نظر می رسد که کشت گیاهان دارویی در کنار گیاهان دیگر، علاوه بر تغییر جمعیت حشرات و تأمین پناهگاه برای دشمنان طبیعی، باعث کاهش جمعیت آفات شود. همچنین، کاهش جمعیت آفات موجب افزایش عملکرد گیاهان در کشت های مخلوط می شود (کوچکی و همکاران 1391). با توجه به احتمال بروز اثرات منفی ناشی از مصرف انواع مواد شیمیایی روی کمیّت و کیفیت ترکیبات مؤثره گیاهان دارویی، بهره گیری از اصول اکولوژیک نظیر کشت مخلوط در تولید پایدار این گیاهان امری ضروری می باشد (Zimdahl, 2007). چرخه زندگی حشرات در سیستم های کشت مخلوط تغییر یافته و جمعیت آفات در شرایط کشت مخلوط به دلیل وجود گونه های همراه کاهش می یابد (رضایی چیانه و همکاران، 1393). از اینرو، کشت مخلوط گیاهان ضمن افزایش بهره وری از منابع تولید می تواند در کاهش جمعیت علف های هرز، آفات و بیماری های گیاهی و افزایش مقاومت به تنش های زنده و غیرزنده از اهمیت خاصی برخوردار باشد. کشت مخلوط یکی از ارکان کشاورزی پایدار است که می تواند به عنوان عاملی مهم
پژوهشگران	ندا علیزاده (دانشجو)، وحید سرابی (استاد راهنما)، سعید حضرتی (استاد مشاور)