|
عنوان
|
پایداری عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های گندم نان با استفاده از روش
AMMI
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ارزش پایداری امی، بای پلات، وزن هزاردانه، اثرمتقابل ژنوتیپ×محیط
|
|
چکیده
|
یکی از اهداف مهم برنامه های اصلاحی گندم، معرفی ارقام پرمحصول و پایدار از نظر عملکرد و اجزای عملکرد دانه برای شرایط آب و هوایی مختلف می باشد. به منظور بررسی پایداری عملکرد و اجزای عملکرد، 20 ژنوتیپ گندم نان بهاره در پنج محیط مختلف با دو تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال-های زراعی 1393-1390 به مدت سه سال در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز و میانه مورد مطالعه قرار گرفتند. با توجه به معنی دار بودن اثرمتقابل ژنوتیپ × محیط، تجزیه پایداری برای عملکرد و اجزای عملکرد به روش (Additive Main effects and Multiplicative Interaction) AMMI انجام گرفت. بررسی پایداری با استفاده از روش AMMI نشان داد از نظر وزن هزاردانه ژنوتیپ N-75-4 و در رده های بعدی شماره های N-75-5، N-75-17 و N-75-1 به عنوان ژنوتیپ های پایدار محسوب می شوند. در تعداد دانه سنبله، ژنوتیپ های شماره N-75-6 و N-75-4 و در رده های بعدی N-75-1، N-75-9 و N-75-14 به عنوان ژنوتیپ های پایدار محسوب می شوند. از نظر تعداد سنبله در مترمربع، ژنوتیپ های شماره N-75-6 و N-75-16 و در رده بعدی شماره های N-75-1 و N-75-5 به عنوان ژنوتیپ های پایدار محسوب می-شوند. در عملکرد دانه، ژنوتیپ های شماره N-75-6 و در رده بعدی N-75-5، N-75-1 و N-75-17 به عنوان ژنوتیپ های پایدار محسوب شدند. بنابراین براساس نتایج حاصله از پایداری AMMI، ژنوتیپ های N-75-1 (Tajan)،
N-75-5 (Yang87-158) و N-75-6 (Rayan 89) از نظر عملکرد دانه و اجزای عملکرد با 623/5، 475/6 و 083/4 تن در هکتار پایدار محسوب شده و با داشتن عملکرد بیشتر از میانگین کل، قابل توصیه جهت استفاده در برنامه های به نژادی گندم به عنوان یکی از والدین پرمحصول و پایدار در برنامه تلاقی ها و یا معرفی به زراعین منطقه جهت کشت بهاره در مناطق سرد استان آذربایجان شرقی و استان های همجوار با اقلیم مشابه می باشد.
|
|
پژوهشگران
|
علیرضا تاری نژاد (نفر اول)، ورهرام رشیدی (نفر دوم)، ندا عقلمند (نفر سوم)
|