مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه دینامیک همبستگی های کوانتومی در اثر نوفه های کلاسیکی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	سیستم کوانتومی باز، دینامیک هم بستگی کوانتومی، درهمتنیدگی کوانتومی، ناهمخوانی کوانتومی، فرآیند مارکوفی، فرآیند غیر مارکوفی، نوفه گاوسی، نوفه غیر گاوسی
چکیده	همبستگی کوانتومی، بر خلاف همتای کلاسیکی خود، پدیده ای غیر موضعی است. همانگونه که در سالهای اخیر معلوم شده است، همبستگی های کوانتومی بین سیستم های کوانتومی منبع مهمی در ارتباطات کوانتومی و پردازش اطلاعات کوانتومی است. اصلی ترین چالش در مورد همبستگی های کوانتومی، تضعیف یا از بین رفتن آنها در اثر برهم کنش اجتناب ناپذیر سیستم های کوانتومی واقعی با محیط خود است. این برهم کنش ها به صورت نوفه در سیستم های کوانتومی ظاهر می شوند و می توانند در تصویر کلاسیکی یا تصویر کوانتومی محیط مدل سازی شوند. نوفه های کلاسیکی به خوبی با فرآیندهای تصادفی توصیف می شوند. در حالی که برای توصیف نوفه های کوانتومی، زبان عمل های کوانتومی زبان مناسبی است. تصویر کلاسیکی محیط وقتی مناسب تر و دقیق تر است که تعداد درجات آزادی محیط به اندازه کافی بزرگ است یا محیط دارای طیف نویزی ساختار یافته است. اثر محیط ممکن است به صورت دینامیک فاز برگردانی خالص یا دینامیک واهلش خالص در سیستم کوانتومی ظاهر شود. دینامیک اول زمانی اتفاق می افتد که بسامد های نوعی محیط از بسامد های مشخصه سیستم کوانتومی کوچکتر است. در این حالت، انرژی سیستم تغییر نمی کند اما همدوسی های آن تحت تاثیر قرار می گیرد. وقتی دو دسته بسامد مذکور به هم نزدیک باشند، دینامیک دوم اتفاق می افتدکه در اثر آن، گذار بین ترازهای انرژی سیستم و تبادل انرژی بین سیستم و محیط رخ می دهد. با وجود اینکه اغلب اوقات برهم کنش با محیط باعث کاهش همبستگی کوانتومی می شود، در برخی شرایط ممکن است این برهم کنش منجر به ابقا یا احیای همبستگی کوانتومی شود [7-8]. بنا بر این، برای گسترش فناوری های کوانتومی لازم است که سیستم را طوری مهندسی کنیم که آثار مخرب محیط بر همبستگی کوانتومی کاهش یابد. برای دستیابی به این هدف، ضروری است که تاثیر انواع مختلف نوفه های محیطی را روی دینامیک همبستگی کوانتومی در سیستم های کوانتومی مختلف بررسی کنیم.
پژوهشگران	زهرا پژوتن (دانشجو)، یحیی اکبری کوربلاغ (استاد راهنما)، محمد علی فصیحی آقبلاغ (استاد مشاور)