مشخصات پژوهش

عنوان	اثر کورکومین و نانوفیبریل پروتئینی بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین(MRSA)
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	کورکومین، نانوفیبریل،MRSA
چکیده	مقاومت دارویی در میکروب ها در سراسرجهان در حال افزایش است و آنتی بیوتیک هایی که معمولاً استفاده می شوند نمی توانند درکنترل عفونت ها موثر باشند. عفونت های MRSA یک چالش بهداشتی جهانی است زیرا تعداد مرگ و میر ناشی از MRSA به سرعت در حال افزایش است. بنابراین به دلیل خطر بالای عوارض جانبی و ایجاد مقاومت در برابر درمان های معمول آنتی بیوتیکی علاقه زیادی به استفاده از ترکیبات طبیعی مانندکورکومین علیه MRSA به وجود آمده است. کورکومین یک ترکیب پلی فنول و از خانواده Zingiberaceae است و فعالیت های دارویی فراوانی مثل آنتی اکسیدان، ضد التهاب، ضد باکتری، ضد قارچی و ضد ویروسی دارد. کورکومین از رشد باکتری های گرم مثبت و گرم منفی جلوگیری می کند. استافیلوکوکوس اورئوس یکی از سویه های گرم مثبت است که به مهار با واسطه کورکومین حساس است. کورکومین باعث تغییر در یکپارچگی غشا و تکه تکه شدن DNA می شود .نانوفیبریل پروتئینی دارای توانایی های امولسیون سازی و فیلم سازی، مقاومت بالا در برابرگرما و طیف گسترده ای از مقادیرpH، داشتن ساختار فوق مولکولی بسیار منظم، نسبت ابعاد بالا، تولید آسان و سریع، توانایی بالا برای اتصال به سایر مولکول ها و فعالیت آنتی اکسیدانی بالا می باشند. بنابراین از نانوفیبریل پروتئینی به عنوان نانو حامل برای مولکول های زیست فعال استفاده می شود. به طورکلی نانوفیبریل پروتئینی به دلیل ویژگی های مثبت آن ها انتخاب امیدوار برای استفاده به عنوان نانو حامل دارویی می باشند. استفاده از نانوفیبریل پروتئینی می تواند در بهبود حلالیت مولکول های کوچک آبگریز موثر باشد. نشان داده شده است که حلالیت آبی کورکومین از طریق اتصال به نانوفیبریل ها در حدود 1200 برابر افزایش پیدا می کند.هدف کلی تحقیق بررسی اثرات کورکومین و نانوفیبریل پروتئینی به طور مجزا و درترکیب با هم در از بین بردن یا مهار رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سلین (MRSA) و یا زیست لایه حاصل از این باکتری می باشد.
پژوهشگران	کوثر نامجوفر (دانشجو)، دینا مرشدی (استاد راهنما)، داود فرج زاده (استاد راهنما)