|
عنوان
|
پایدارسازی سلولهای خورشیدی پلیمری و اهمیت آنها در
سامانههای فوتوولتایی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
سلول خورشیدی پلیمری،
انرژی،
بازده،
پایداری،
شکل شناسی
|
|
چکیده
|
استفاده از انرژیهای پاک یکی از دغدغههای اجتنابناپذیر جوامع امروزی است. سلولهای
خورشیدی با تبدیل نور خورشید به جریان الکتریسیته میتوانند پاسخگوی بخش بزرگی از
نیازهای انسان امروزی به انرژی برق در مصارف خانگی و صنعتی باشند. از این میان، سلولهای
خورشیدی پلیمری بهدلیل داشتن بازده مناسب و روش ساخت آسان در سالهای اخیر مورد
توجه زیادی قرارگرفتهاند. با وجود این، پژوهشگران در تلاش هستند، ضمن کاهش هزینه ساخت
این نوع سلولهای خورشیدی، بازده آنها را نیز افزایش دهند. افزون بر کارایی زیاد سلولهای
خورشیدی پلیمری، پایداری آنها نیز مسئلهای بسیار تعیینکننده در ساخت این نوع سامانههاست.
پیشرفتهای سریع در زمینه سلولهای فوتوولتایی از چند دهه پیش به مرحلهای رسیده است که
میان دنیای پلیمر و استفاده از نور خورشید برای تولید انرژی، پیوند عمیق و ناگسستنی ایجاد کرده
است. سلولهای خورشیدی پایدار در کاربردهای مختلفی همچون تجهیزات ایستگاههای فضایی،
ماشینهای خورشیدی، حسگرها، چراغهای راهنمایی و ساعتهای خانگی و مچی استفاده میشوند.
سلولهای خورشیدی پلیمری با داشتن حساسیت زیاد در برابر عوامل محیطی و پیکربندی متشکل
از مواد تخریبپذیر و اکسیدشونده توجه زیادی را در بحث پایداری و عملکرد جلب کردهاند.
در این مقاله، عوامل اثرگذار بر کاهش پایداری سلولهای خورشیدی پلیمری نظیر شکلشناسی
نیمهپایدار، اکسیژن، گرما و تنش مکانیکی بحث میشود. افزون بر این، راهکارهای افزایش پایداری
نظیر دستکاری ساختار شیمیایی و شکلشناسی لایه فعال، هندسه وارون، بهینهسازی لایههای
بافری، الکترودهای پایدار و تغییر ساختار مولکولی پلیمرها و سایر اجزا مرور شده و در هر بخش
بهاختصار کارهای شاخص انجامشده توضیح داده میشوند
|
|
پژوهشگران
|
سمیرا آقبلاغی (نفر اول)، امید محمدی ونیار (نفر دوم)، صالحه عباسپور (نفر سوم)
|