مشخصات پژوهش

عنوان	ترجمۀ مخاطب محورِ «قرآن خواندنی» علی ملکی:رویکردی نو به ترجمۀ قرآن
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	ترجمۀ معنایی، ترجمۀ مخاطب محور، اثر معادل، مخاطبان ترجمه، قرآن خواندنی
چکیده	م رنگ شدن مفهوم ترجمه به عنوان تعادلِ یک به یک بین متن مبدأ و متن مقصد و توجّه روزافزون به مخاطب که در دهه های 70 و 80 میلادی به اوج خود رسید سبب تحول و تطور تئوری ترجمه گشت و مخاطب و نقش وی را در کانون توجّه مطالعات ترجمه قرار داد. حال، اکثر ترجمه های قرآن به زبان فارسی، بااینکه برگردان هایی معنایی به شمار می روند، پرداختن به اسلوب و شیوۀ نگارش زبان عربی را بر مخاطب فارسی زبان رجحان می نهند که این امر سبب بسیاری از کاستی‎ های ترجمه های قرآن از جمله عدم ارتباط مؤثر مخاطبان فارسی زبان با این ترجمه ها شده است. پژوهش حاضر در تلاش است تا با مقایسۀ ترجمۀ معنایی فولادوند و ترجمۀ مخاطب محور علی ملکی و با استفاده از مفاهیمی چون «تعادل کارکردی» کولر (1979) و «اثر معادل» نایدا (1964) نشان دهد که رویکرد مخاطب محور به ترجمۀ قرآن به واسطۀ استفاده از ظرفیت های زبان فارسی بهتر از ترجمه های معنایی می تواند مخاطب را در درک درست و سریع آیات قرآنی یاری رساند و با محور قرار دادن خوانندگان فارسی زبان، برگردانی کاملاً مخاطب محور از قرآن به دست دهد که در عین رعایت امانت، عاری از بسیاری از کژتابی های ترجمه های موجود قرآن باشد و خواندن ترجمۀ قرآن را به تجربه ای لذّت بخش بدل کند.
پژوهشگران	رضا یل شرزه (نفر اول)، رؤیا منصفی (نفر دوم)