مشخصات پژوهش

عنوان	کریستالیزاسیون در راکتور بستر سیالی به ظرفیت 600 لیتر در ثانیه
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها	کریستالیزاسیون، سختی گیری
چکیده	با ایجاد تغییرات شیمیایی در آب می توان با تشکیل ترکیباتی با ضریب حلالیت (KSP) پایین، محلول را به صورت فوق اشباع درآورد و با ترسیب این ترکیبات و جداسازی آن از آب کاهش سختی فراهم می آید. علاوه بر روش گرمایی روش های گوناگونی دیگری نیز برای کاهش سختی وجود دارد، ازجمله تبادل یونی، نرمسازی با آهک و سود، اسمز معکوس، الکترودیالیز و غیره. از متداول ترین روش های حذف سختی به کارگیری آهک و سود می باشد. این فرآیند به روش های گوناگونی صورت می پذیرد که یکی از روش های نوین آن به کارگیری راکتورهای دانه ای(Pellet reactor) است. در این روش با به کارگیری دانه هایی برای ایجاد بستر و هسته تشکیل ترکیبات فلزات سنگین که به صورت فوق اشباع در آمده اند، منجر به سختی زدایی آب می گردد و بازده سختی گیری به شدت افزایش می یابد. سطح ایجاد شده در این روش به دلیل نسبت سطح به حجم بالای هسته های بستر جامد معلق در سیال آب بسیار زیاد می باشد. در راکتورهای دانه ای شانش حذف کاتیونهایی چون کروم Mn وFe، Sr، علاوه بر کلسیم و منیزیم نیز وجود دارد. با توجه به اینکه در این روش PH آب به شدت بالا می رود، تنظیم PH پس از مرحله سختی گیری، بوده که در اینصورت شوری آب افزایش می یابد. برای حذف کلسیم محیط راکتور بایستی به PH معادل 8 و برای حذف منیزیم به PH بالای 10 رساند. علاوه بر سختی کلسیم و منیزیم برخی از فلزات سنگین دیگری را نیز می توان در فرآیند سختی گیری Pellet Reactor حذف نمود.
پژوهشگران	مرتضی رحمان پور (نفر اول)