مشخصات پژوهش

صفحه نخست /تهیه ی نانوهیدروژل های ...
عنوان تهیه ی نانوهیدروژل های کامپوزیتی بر پایه ی گرافن برای رهایش کنترل شده ی دارو
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها نانوهیدروژل ها، کامپوزیت های گرافنی، گرافن، دارورسانی هدفمند، کنترل و رهایش دارو
چکیده هیدروژل یک شبکه پلیمری آبدوست سه بعدی با چندین ویژگی منحصر به فرد، از جمله آبدوستی، تورم، منافذ با ابعاد میکرو یا نانو است. یک هیدروژل می تواند مقادیر قابل توجهی از مولکول های آب (بیش از 90٪) را از محلول های آبی جذب کند و متورم شود اما در محلول حل نمی شود . نگهداری هیدروژل ها در محلول های آبی به پیوندهای شیمیایی یا فیزیکی زنجیره های آبدوست آن نسبت داده می شود . علاوه براین، هیدروژل ها حاوی منافذ داخلی میکرو یا نانو هستند که اجازه ی انتشار مولکول های کوچک به محیط اطراف خود را می دهد. هیدروژل ها همچنین از نظر مکانیکی انعطاف پذیر و نرم هستند و خواص آن ها حداقل تا حدی می تواند شبیه بافت های زنده باشد . این ویژگی های هیدروژل ها آن ها را برای کاربردهای مختلف زیست پزشکی، مانند افزایش بافت، دارورسانی و داربست های مهندسی بافت بسیار مفید می سازد. هیدروژل ها معمولا با پلیمرهای طبیعی و یا مصنوعی مختلف سنتز می شوند و پلیمرهای طبیعی ازجمله هیالورونیک اسید، آلژینات، کیتوزان، کلاژن و ژلاتین که معمولاً برای سنتز هیدروژل استفاده می شوند. پلیمرهای مصنوعی شامل پلی اتیلن گلیکول (PEG)، پلی(اکریل آمید)(PAAm)، پلی(2- هیدروکسی اتیل متاکریلات) و پلی(اکریلیک اسید)(PAA) می باشد. با وجود کاربردها و تطبیق پذیری های هیدروژل ها، هیدروژل های معمولی هنوز در برخی موارد محدودیت هایی دارند. به عنوان مثال، بیشتر هیدروژل های دست نخورده از نظر مکانیکی ضعیف هستند، در حالی که هیدروژل های با استحکام و پایداری مکانیکی بالا اغلب برای کاربردهای طولانی مدت و تحمل بار مورد نظر است. علاوه براین، ویژگی های جدیدی مانند رسانایی الکتریکی، اخیراً به هیدروژل ها معرفی شده اند تا قابلیت کاربرد و یا تحقق عملکردهای جدید را در عین حفظ خواص اصلی (مانند آبدوستی و نرمی) گسترش دهند. با توجه به تحویل دارو، هیدروژل های معمولی اغلب بارگذاری دارویی ضعیفی را نشان می دهند. در نتیجه، بسیاری از استراتژی ها شامل ادغام شبکه دوگانه، پلی آمفولیت و نانوکامپوزیت ها برای افزایش استحکام مکانیکی و رفتارهای آزادسازی دارو هیدروژل ها و القای هدایت الکتریکی به هیدروژل ها توسعه یافته اند [1]. هیدروژل ها می توانند مقادیر زیادی آب (تا 4000٪ وزن خشک خود) را حفظ کنند، اگرچه به سختی محلول در آب هستند. خواص نگهداری آب آن ها عمدتاً از حضور گروه های آبدوست م
پژوهشگران سعید کاردیده ریحان (دانشجو)، محمد قلعه اسدی (استاد راهنما)، عبدالرضا ابری (استاد راهنما)