|
عنوان
|
تأثیر فعالیت های بدنی بر میزان خودکارآمدی و پذیرش اجتماعی دانشجویان در دوران همه گیری کرونا
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
فعالیت بدنی، خودکارآمدی، پذیرش اجتماعی، دانشجویان
|
|
چکیده
|
ورزش به عنوان یک پدیده اجتماعی، شیوه زندگی بسیاری از مردم جهان را به طور فیزیکی اقتصادی آموزشی سیاسی اجتماعی
روانی متأثر ساخته است. گسترش روزافزون ورزش سبب شده که مرزهای جغرافیایی نژادی قومی سیاسی و عقیدتی را در نوردد )شاکری
و همکاران، 1399 (. پژوهش پیش رو یک مقاله توصیفی تحلیلی از نوع مقایسهای است. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان مقطع
18 سال بوده است. بر اساس جدول مورگان از بین 880 نفر جامعه - کارشناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در ردههای سنی 23
آماری 363 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شد. همچنین از آنجایی که هدف این مطالعه مقایسه دانشجویان فعال و
،) غیرفعال بود، بر اساس پژوهشهای قبلی با استفاده از پرسشنامه مراحل آمادگی انگیزشی برای تغییر )موریس و همکاران، 2016
شرکتکنندگان در دو مراحل نگهداری )بیش از 6 ماه فعالیت بدنی داشتهاند( و عمل )کمتر از 6 ماه فعالیت بدنی داشتهاند( به عنوان
فعال و شرکتکنندگان در 3 مرحله پیش تفکر، تفکر و آمادگی به عنوان غیرفعال در نظر گرفته شد. ابزار مورد استفاده برای گردآوری
اطلاعات مورد نیاز، پرسشنامه خودکارآمدی شرور و پذیرش اجتماعی کروان مارلو بوده است، که به صورت آنلاین در بین دانشجویان
با استفاده از آزمون آماری کلموگراف- اسمیرنوف Prism v پخش گردید. بعد از جمع آماری دادههای برای تحلیلهای آماری از نرمافزار 9
0 صدم استفاده شد. / مستقل جهت مقایسه در سطح معناداری 05 t جهت بررسی توزیع داده و آزمون
|
|
پژوهشگران
|
بهروز قربان زاده (نفر اول)، زهرا مهام (نفر دوم)، مهرناز ذوالفقاری (نفر سوم)
|