|
چکیده
|
انسان محوری یا اومانیسم از اصلی ترین مبانی غرب در مسأله حقوق بشر به شمار میرود. امروزه در تمامی اسناد مربوط به حقوق بشر، اصطلاح اومانیسم و منزلت انسانی وجود دارد. از این رو، در متن و یا مقدمه اسناد بین المللی چون اعلامیه ها، کنوانسیونها، میثاق ها و معاهدات مختلف به موضوع کرات انسانی (Human Dignity) اشاره شده است. با نگاهی گذرا به گذشته حقوق کیفری در غرب به این رهیافت مهم می رسیم که دلیل اصلی طرح مباحث شرف و حیثیت انسانی در مسائل جزایی، نظام غیرعادلانه، خشن و ظالمانه آن روز غرب بود که در برابر جرم اندک شدیدترین مجازات ها را اعمال می کرد و این ماهیت کیفری غیرانسانی سبب شد برخی نظریه پردازان برای مبارزه با این روند غیرانسانی، به دنبال ویژگی خود انسان رفتند و با مطرح کردن شان و شوکت ذاتی انسان به مقابله با این وضعیت پرداختند. در قانون کشور ما ایران، تمهیدات مناسبی در این حوزه با نام کرامت انسانی لحاظ شده و مورد اجراست لیکن جای کار بر روی مواردی در آینده محتمل است. روش انجام پژوهش حاضر با توجه به ماهیت موضوع، اهداف، شیوه ی گردآوری اطلاعات و ساختار و سازمان تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. لذا علاوه بر توصیف منظم خصوصیات موضوع و بیان اطلاعات موجود راجع به آن، به منظور بهبود شرایط فعلی در جهت ارائه ی راهکارها و الگوهای پیشنهادی در زمینه ی مورد بحث، تلاش می شود. با بررسی ها و مطالعات انجام یافته در خصوص موضوع و نیز با مراجعه به مراکز علمی، پژوهشی و قضایی، بنظر می رسد که ظاهراً پژوهشی مستقل، نوین و تحلیلی در رابطه با تاثیر اومانیسم بر اجرای احکام کیفری صورت نپذیرفته است.
|