مشخصات پژوهش

عنوان	افزایش کارایی الگوریتم ژنتیک با استفاده از تکنیک کاهش خطی اندازه جمعیت
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	سرعت همگرایی، الگوریتم ژنتیک، بهینگی محلی، تکنیک کاهش خطی جمعیت، تابع تست
چکیده	پارامتر اندازه جمعیت نقش مهمی در کنترل سرعت همگرایی الگوریتم ژنتیک دارد. اگرچه مقادیر کوچک برای این پارامتر باعث همگرایی سریعتر الگوریتم می شوند اما ریسک بهینگی محلی را افزایش می دهند. بالعکس، مقادیر بزرگ برای این پارامتر باعث پیمایش منطقه وسیعی از فضای جستجو می شوند ولی در عوض، سرعت همگرایی الگوریتم را کاهش می دهند. معمولا اندازه جمعیت در تمام مراحل اجرای الگوریتم ژنتیک استاندارد، ثابت در نظر گرفته می شود. در این مقاله، کارایی الگوریتم ژنتیک را با استفاده از تکنیک کاهش خطی جمعیت بصورت زیر افزایش می دهیم: در مراحل ابتدایی الگوریتم، اندازه جمعیت را مقادیر بزرگ در نظر می-گیریم تا بتواند منطقه وسیعی از فضای جستجو را پیمایش کرده و همچنین از بهینگی محلی اجتناب کند. با پیشرفت اجرای الگوریتم، اندازه جمعیت را رفته رفته کاهش می دهیم تا سرعت همگرایی افزایش پیدا کند. برای ارزیابی و مقایسه الگوریتم ژنتیک جدید با قبلی، آنها را روی 15 تابع تست چندوجهی، ترکیبی و مرکب اجرا می کنیم. نتایج اجرا، کارایی بالای الگوریتم جدید را نسبت به الگوریتم قبلی تایید می کنند.
پژوهشگران	عین اله پیرا (نفر اول)