مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی مقایسه ای نظام فلسفی سهروردی و پدیدارشناسی هوسرل.
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	آگاهی, ظهور, شهود, اشراق, پدیدارشناسی, سهروردی, هوسرل, ابصار, نور
چکیده	حکمت اشراق سهروردی و سنت پدیدارشناسی آنگونه که توسط هوسرل پایه گذاری شده دو فلسفه متفاوت اند که به دو سنت تاریخی جداگانه تعلق دارند. فلسفه سهروردی که به قرن ششم هجری در شرق جهان اسلام تعلق دارد، را به حق می توان متعلق به سنت قرون وسطایی دانست که از مشخصات خدامحوری و نظام سازی مابعدالطبیعی برخوردار است. پدیدارشناسی هوسرل نیز توسط کسانی چون هایدگر و سارتر دنبال شد تمام ویژگی های اصلی فلسفه معاصر و قرن بیستم مانند تکیه بر آگاهی و معنا را دارد. سهروردی و هوسرل به طریق مشابه برای برون رفت از بحران علم و فلسفه در جستجوی مبنای یقین بر می آیند که بدون هرگونه احتمال خطایی بتوان بران تکیه کرد و هر دو این نقطه اتکا را در آگاهی می یابند. سهروردی هم به روش مشابه هوسرل انسان را عین گاهی می داند نه جوهری که دارای آگاهی است. همچنین سهروردی پیش از ورود به علم الا انوار از خود بعنوان آگاهی شروع میکند و خودآگاهی را مبنای فلسفی خویش قرار می دهد. سهروردی با رد تمایز مشایی میان جوهر و عرض نفس را نور می داند (سهروردی 1373,112-114). وی تاکید دارد که گفتار او از راه بحث عقلی حاصل نشده است بلکه از طریق شهود به دست آمده است (سهروردی, 1373,11-10). از نظر سهروردی شناخت به معنای مواجهه بی واسطه با خود اشیا است علم همان حضور شی برای ذات مجرد از ماده است (سهروردی تلویحات 72).
پژوهشگران	زهرا سربازمرادلو (دانشجو)، سید احمد حسینی (استاد راهنما)، غلامحسین احمدی آهنگر (استاد مشاور)