عنوان
|
چالشهای نظام چندجانبه پایبندی در رژیم حقوقی تغییرات
آب وهوایی( با تاکید بر موافقتنامه پاریس)
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
پایبندی، تغییرات آبوهوایی، حقوق بینالملل تغییرات آبوهوایی، موافقتنامه
پاریس
|
چکیده
|
یکی از چالشهای جامعه جهانی جهت رسیدن به رژیم حقوقی بین المللی مؤثر تغییرات آبوهوایی، منافع متضاد بازیگران دولتی در طراحی شیوه های پایبندی است. با توجه به تجربه ناامیدکننده نظام پایبندی آمرانه )باال به پایین( و الزامآور در پروتکل کیوتو، مذاکره کنندگان بار دیگر در پاریس در مقابل موانع توسعه نظام چندجانبه پایبندی قرار گرفتند. از حیث روششناسی، این مقاله با تحلیل چالشهای مزمن حقوقی نظام چندجانبه پایبندی، از طریق هم سنجی )مطالعه تطبیقی( سازوکارهای پایبندی کنوانسیون چهارچوب سازمان ملل متحد و پروتکل کیوتو درصدد یافتن پاسخ این سؤال است که چالشهای مذکور چه تأثیری بر شیوه تدوین حقوقی سازوکار پایبندی موافقتنامه پاریس داشته است؟ بر اساس یافتههای این پژوهش، موافقتنامه پاریس از حیث »ماهیت حقوقی«، »شمول متعاهدین« و »معماری نظام تعهدات« مبتنی بر طراحی غیر خصمانه، فراگیر و داوطلبانه تدوینیافته است و حسب تمهیدات انشایی همچون بهکارگیری مفهوم شفافیت موجبات رضایت نسبی طرفهای متعاهد را فراهم آورده است.
|
پژوهشگران
|
منصور ایرم (نفر اول)، حجت سلیمی ترکمانی (نفر دوم)، محمد موسی زاده (نفر سوم)
|