|
عنوان
|
طراحی و ساخت جاذب انرژی پلیمری تولید شده به روش ساخت افزایشی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ساخت افزایشی ، جاذب انرژی، پلیمرها
|
|
چکیده
|
ساختارهای سه بعدی هندسه های پیچیده ای هستند که ساخت آن ها دشوار است، اما با بهره مندی از توسعه فناوری های ساخت افزایشی، بسیاری از سازه های سه بعدی را می توان از فلزات یا پلیمرها ساخت. همانطور که می دانیم در تصادف وسائط نقلیه جذب انرژی و تعیین واکنش قطعات در برابر ضربات وارده از جمله مباحث مهمی است که مورد بررسی قرار می گیرد. هدف اصلی این تحقیق طراحی سازه ای است که بتواند در زمان برخورد با خودرو، بیشترین انرژی حرکتی خودرو را جذب و آن را مستهلک کند. برای این منظور مواد و مکانیزم های مختلف جاذب انرژی معرفی و مورد بررسی قرار خواهند گرفت. یک جاذب انرژی وسیله ای است که انرژی سینماتیکی ضربه را به شکل دیگری از انرژی تبدیل می کند و هدف اصلی آن کاهش نیروی آسیب رسان منتقل شونده به سازه است. در این پژوهش، ابتدا انواع مدل های موجود جاذب انرژی در ادبیات فن مورد مطالعه قرار گرفته سپس ساختاری مشبک از جنس پلیمر جهت جذب حداکثر انرژی پیشنهاد خواهد شد. مدل مذکور از جنس پلیمر به روش ساخت افزایش ساخته خواهد شد. مدلهای تولید شده تحت تست های فشار شبه استاتیکی و همچنین سقوط آزاد جرم قرار خواهند گرفت و نتایج آزمایشات در مدلهای مختلف جهت مقایسه قابلیت جذب انرژی مقایسه خواهد شد. در مدلسازی و طراحی مدلها از روش های طراحی آزمایشات همچون تاگوچی استفاده خواهد شد.
|
|
پژوهشگران
|
فاطمه حسن زاده (دانشجو)، موسی ساجد (استاد راهنما)، محمد علی صائیمی صدیق (استاد مشاور)
|