مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی تاثیر بهبوددهنده خاک پومیس و محلول پاشی با عصاره جلبک دریایی آکادین و استیمپلکس بر رشد و برخی صفات فیزیولوژیکی گشنیز
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	فعالیت آنتیاکسیدانی، فلاونوئید، فنل کل، محتوای عناصر
چکیده	همنظور بررسی تأثیر پومیس (شاهد، 30 و 60 تن در هکتار) و کاربرد جداگانه سطوح مختلف کودهای اکادین و استیمپلکس (عصاره جلبک) (شاهد، 5/1 ،3 و 5/4 میلیلیتر بر لیتر) بر رشد و برخی صفات فیزیولوژیکی گشنیز آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در طی سال 1397 اجرا شد. محتوای فنل کل، سوپراکسید دیسموتاز، منیزیم، پتاسیم، روی و فسفر تحت تأثیر اثرات متقابل تیمارهای آزمایش قرار گرفت. تیمارهای 30 تن در هکتار پومیس و کاربرد 5/4 میلیلیتر در لیتر آکادین و استیمپلکس موجب افزایش محتوای فنل کل گیاه شد. بالاترین محتوای کلروفیل a و b در تیمارهای 5/4 میلیلیتر در لیتر آکادین و 3 و 5/4 میلیلیتر در لیتر استیمپلکس مشاهده شد. بیشترین محتوای مواد جامد محلول در تیمارهای 3 و 5/4 میلیلیتر در لیتر استیمپلکس و 3 میلیلیتر در لیتر آکادین مشاهده شد. تیمارهای 3 و 5/4 میلیلیتر در لیتر آکادین و 5/1 و 3 میلیلیتر در لیتر استیمپلکس موجب افزایش وزنخشک گیاه شد. تیمار 30 تن در هکتار پومیس موجب افزایش محتوای کلروفیل، فلاونوئید، پروتئین، وزن خشک بخش هوایی گیاه و محتوای ازت گیاه شد. تیمارهای 30 و 60 تن در هکتار پومیس موجب کاهش ظرفیت مهار 50 درصدی (IC50( شد. در کل چنین میتوان نتیجهگیری نمود که کاربرد 30 تن در هکتار پومیس و محلولپاشی با هر سه غلظت استیمپلکس نقش مهمی در رشد و بهبود صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گشنیز داشت
پژوهشگران	لمیا وجودی مهربانی (نفر اول)، امیر یونسیان (نفر دوم)