مشخصات پژوهش

عنوان	ترجمه و کپی رایت: دیدگاه ناشران ایرانی درباره نتایج عدم رعایت قانون کپی رایت در ایران بر کیفیت و کمیت کار ترجمه
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	بازار کتاب، ترجمه، ترجمه های موازی، قانون کپی رایت، کتاب سازی
چکیده	ترجمه و قانون کپی رایت و ارتباط آن ها با همدیگر محل بحث های فراوان بین محققان مطالعات ترجمه بوده است. یکی از این دلایل، منوط بودن ترجمه آثار خارجی به اجازه نویسنده متن مبدا و روابط نابرابر قدرت میان نویسنده و مترجم است که اعتراض برخی از صاحب نظران ترجمه از جمله ونوتی (2019) را برانگیخته است. ونوتی (2008) خواستار ایجاد تغییرات عمده ای در قانون کپی رایت به نفع ترجمه و مترجم شده است؛ به طوری که، بر این اساس متن مبدا پس از مدت کوتاهی از نگارش آن آزادانه و بدون نیاز به اجازه نویسنده مبدا ترجمه شود. نکته مدنظر ونوتی هم اکنون در ایران در جریان است. متون خارجی بدون اجازه ناشر اصلی در کشور ترجمه و چاپ می شوند. پژوهش حاضر با به کارگیری چارچوب نظری ونوتی (2008) به بررسی تاثیر نبود قانون کپی رایت بر کیفیت و کمیت کار ترجمه از دیدگاه ناشران ایرانی پرداخته است. در همین راستا، با 23 ناشر مطرح کشور از پنج کلان شهر مصاحبه ای انجام پذیرفت و نظرات آنان درباره عدم رعایت قانون کپی رایت در ایران بر کیفیت و کمیت کار ترجمه با استفاده از نظریه داده بنیاد استراس و کوربین (1998) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها حاکی از آن است که شتاب ناشران جهت ترجمه و چاپ آثار پرفروش در بسیاری از مواقع به ترجمه های نازل منجر شده و پدیده پخته خواری، موازی کاری و کتاب سازی را به دنبال داشته است. اما معدود ناشرانی هم هستند که صرفا به دلایل اخلاقی، خود را متعهد به رعایت قانون کپی رایت می دانند.
پژوهشگران	رضا یل شرزه (نفر اول)، رؤیا منصفی (نفر دوم)، علی سلمان پور (نفر سوم)