|
عنوان
|
زمان پریشی آشنازدا در داستان حضرت آدم(ع) در قرآن کریم
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
قرآن کریم ◄ داستان حضرت آدم ◄ آشنایی زدایی ◄ زمان پریشی
|
|
چکیده
|
آشنایی زدایی زمانی عبارت است از شکست ترتیب زمانی و برهم زدن نظم منطقی زمان در روایت، که در سه شکل زمان پریشی(نظم)، تداوم و بسامد نمود می یابد. زمان پریشی در زمره آشنایی زدایی زمانی محسوب می شود که به صورت هنری و اعجاز آمیزی در داستان حضرت آدم در قرآن کریم، به سه شکل زمان پریشی گذشته نگر، آینده نگر و مختلط دید می شود. هم چنین سه نوع زمان پریشی بیرونی، درونی و مرکب در قرآن کریم قابل مشاهده است. کارکردهای تکنیک گذشته نگر در این روایت، عبارتند از: بیدارگری مخاطب، تعمیق مفهوم، غافل گیری مخاطب، کشف عناصر فکری و روحی شخصیت، ارائه اطلاعات، یادآوری، تغییر دلالت برخی از حوادث گذشته، آماده سازی مخاطب برای ادامه داستان، درک بهتر، زیبایی هنری، کارکردهای آینده نگر نیز عبارتند از: تصویر سازی آینده، پیش بینی حوادث آن، انتقال پیام اصلی داستان و نوید آمدن هدایت از جانب خدا یا ارسال رسل، بیان جنبه های ناپیدای روایت، غافل گیری مخاطب، از زیبایی های این دو تکنیک ، می توان ب موارد زیر اشاره کرد: تلفیق گذشته نگر با هنر بسامد (گذشته نگر بسامدگرا) و تلفیق آینده نگر با هنر بسامد (آینده نگر بسامدگرا) چینش آینده نگر درون داستانی با گذشته نگر برون داستانی با ترتیب زمانی معکوس و به صورت ضربدری، ترکیب سه تکنیک زمانی گذشته نگر، بسامد و درنگ، چینش گذشته نگر درون داستانی و گذشته نگر برون داستانی در کنار هم، پیوند زمان حال و آینده، استفاده از آینده نگر ممند و بدون پایان(آینده نگر استمراری)، آینده نگر ماورائی
|
|
پژوهشگران
|
مریم بخشی (نفر اول)، علی باقر طاهری نیا (نفر دوم)
|