عنوان
|
اپونیم بیماری ها بر مبنای اساطیر و ادبیات و هنر
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
انسانها؛ اپونیمها؛ پزشکی؛ استعاره؛ اسطوره
|
چکیده
|
زبان شامل انواع ابزارهایی است که این ابزارها در ارتباطات و انتقال تجربیات بسیار اهمیت دارند. کلمات اختصاری، تشبیه، استعاره، کنایه، مجاز، جناس، تکرار، مترادفات در این ارتباط نقش مؤثری دارند. اپونیم (Eponym) ابزار زبانی دیگری است که در ایجاد ارتباط مؤثر است. اپونیم در زبانشناسی به فرد، محل یا شیئی گفته میشود که نام قوم یا مکانی از نام او گرفته شده باشد. اپونیمها نه تنها در زبان عامیانه بلکه در علوم، مخصوصاً علم پزشکی نیز نمود دارند.
این مقاله به روش توصیفی و تحلیلی اپونیمهای بیماریها را که با اساطیر و آثار ادبی و هنری پیوند یافتهاند، مورد بررسی قرار میدهد.
از بیست مورد اپونیم مطرح در این مقاله نه مورد (اولیس، هرکول، پان، پروتئوس، سیرنگومیلی، سیکلوپیا، ژیگانتسم، ساتیر، فوبیا) به قهرمانان و خدایان اسطورهای یونان و روم، و شخصیتهای ادبی و دیگر آثار هنری نمودهای دیگر اپونیم در حوزۀ علم پزشکی هستند که در این میان پنج مورد (آلیس در سرزمین عجایب، پیک ویکن، هامپتی دامپتی، آگوچیک و رابین هود) به ادبیات انگلستان و سه مورد (نفرین اوندین- که البته اصل این داستان یونانی است-، بارون مونشهاوزن، استراو پیتر) به ادبیات آلمان، یک مورد (سندرم لازاروس) به کتاب مقدس، دو مورد به آثار هنری شاهکار داوینچی از ایتالیا (مونالیزا) و آثار پیتر بروگل از هلند ارتباط دارد.
اپونیمها گاه با اساطیر و شخصیتهای آثار ادبی و هنری پیوند مییابند که در این میان میزان پیوند اپونیمهای بیماری به اساطیر یونان و روم و ادبیات انگلستان و آلمان بیشتر است.
|
پژوهشگران
|
یگانه فرنامیان (نفر اول)، عاتکه رسمی (نفر دوم)
|