عنوان
|
بررسی تجربی ایجاد ترشوندگی حدی در نانوکامپوزیت هیدروژل صمغ پایه به منظور جداسازی آب و روغن
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
بررسی تجربی ایجاد ترشوندگی حدی در نانوکامپوزیت هیدروژل صمغ پایه به منظور جداسازی آب و روغن
|
چکیده
|
با توجه به اهمیت کیفیت سوخت و روغن مورد استفاده در صنایع مختلف، ضروری است که خواص روغن ها و سوخت ها مورد بررسی قرار بگیرد. یکی از مشخصات روغن ها، بیشینه مقدار آب موجود است. مقدار آب زیاد، کیفیت انواع روغن ها را بخاطر رشد باکتری و قارچ تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین حذف رطوبت روغن به عنوان یکی از پارامترهای مهم در کیفیت آن ها بایستی مد نظر قرار گیرد. در این تحقیق از هیدروژل های فوق آبدوست برای جذب رطوبت روغن استفاده شده است. به دلیل خاصیت زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری هیدروژل های طبیعی، از صمغ زانتان و PVA به عنوان مواد اصلی برای ساخت ژل و از کلسیم کلرید و بوریک اسید به عنوان اتصال دهنده عرضی برای ساخت هیدروژل مورد نظر استفاده شد. نوع و درصد اتصال دهنده عرضی مورد استفاده، درصد و نسبت ترکیب پلیمرهای مورد استفاده به-عنوان عوامل موثر در ساخت هیدروژل با بیشترین پایداری در محلول های آبی و روغنی مورد بررسی قرار گرفت و شرایط بهینه تعیین شد. در ادامه نوع و درصد جزء کامپوزیتی برای ساخت نانوکامپوزیت هیدروژل با تورم و درصد جذب بالا بهینه شد. نتایج نشان داد که هیدروژل های ساخته شده با نسبت وزنی 5/0 زانتان به PVA و دارای 10⁒ اتصال دهنده عرضی با نسبت وزنی 4/0 کلسیم کلرید به بوریک اسید و 1⁒ جزء کامپوزیتی سیلیس، بیشترین پایداری و تورم را داشت. آنالیزهای مشخصه یابی طیف فوریه مادون قرمز( FTIR)،پراش اشعه ایکس روبشی (XRD)،میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) و طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX) برای بررسی ساختار هیدروژل انجام شدند. نتایج بررسی کاربرد هیدروژل نانوکامپوزیتی سنتز شده در جذب آب از امولسیون روغن خوراکی- آب نشان داد که نمونه تهیه شده به صورت دانه های کروی در شرایط بهینه با دوز g/L 30 منجر به حذف 90% آب از امولسیون روغن خوراکی-آب دارای 2⁒ آب می گردد که این نتیجه نشان می دهد این جاذب می تواند به طور موثر برای رطوبت گیری از روغن به کار گرفته شود.
|
پژوهشگران
|
ساناز گل محمدی (دانشجو)، رضا نوروزبیگی (استاد راهنما)، المیرا ولائی (استاد مشاور)
|