عنوان
|
بررسی اثر استعمال سیگار بر طول تلومر و سطح آنتی ژن کارسینوامبریونیک در بیماران آسمی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
آنتی ژن کارسینوامبریونیک،تلومر،آسم،سیگار
|
چکیده
|
در افراد مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) و بیماری های آسمی نسبت به افراد سالم، تلومر طول کوتاه تری دارد و بین کوتاهی تلومر و پیری زودرس و التهابات ریوی همبستگی دیده می شود. سیگار از مهم ترین عوامل افزایش سرعت کوتاه شدن تلومر است. بنابراین اندازه گیری طول تلومر به عنوان بیومارکر انواع بیماری ها و پیری از اهمیت برخوردار است. با توجه به محدود بودن روش های استخراج مناسب جهت حفظ کیفیت DNA مورد نیاز برای بررسی طول نسبی تلومر، نیاز به بهینه ساز ی روش استخراج برای کاهش آسیب به DNA ضروری است تا مطالعه تلومر با کیفیت بهتری انجام بگیرد. از این رو در این مطالعه به بررسی اثر شش بافر در استخراج DNAاز خون می پردازیم تا روشی ارزان و معتبر برای این کار ارائه شود. این روش باید بتواند علاوه بر حفظ کیفیت و کمیت DNA به مقدار قابل توجهی، گلبول های قرمز خون را هم لیز کند. زیرا که بازده Real Time-PCR تحت تاثیر بازدارنده هایی مانند هموگلوبین تغییر می کند و در حضور این بازدارنده ها طول نسبی تلومر را نمی توان به درستی اندازه گیری کرد. پروتئین CEA بیومارکر دیگری است که غلظت سرمی آن تحت تاثیر عوامل التهابی از جمله استرس های اکسیداتیو ناشی از سیگار افزایش می یابد. این افزایش غلظت می تواند پیش آگهی خوبی از بیماری ها از جمله سرطان و پیشرفت بیماری آسم به دست بدهد. درصورت وجود همبستگی بین CEA و طول تلومر، می توان با اندازه گیری غلظت سرمی CEA به میزان کوتاه شدن تلومر و در نتیجه وضعیت پیشرفت بیماری پی برد.
|
پژوهشگران
|
ساجده سبحان پرست (دانشجو)، نادر چاپارزاده (استاد راهنما)، Jafar Soleymani (استاد مشاور)، یونس آفتابی (استاد راهنمای دوم)
|