مشخصات پژوهش

صفحه نخست /تهیه چسب های زیستی برپایه ...
عنوان تهیه چسب های زیستی برپایه کیتوزان و بررسی خواص هموستازی آنها
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها کیتوزان، کاتکول، چسب زیستی، هموستاز
چکیده روش های سنتی بخیه زدن در زخم ها، مستعد ایجاد آسیب های اضافی به بافت ها، پاسخ های التهابی فعال، نشت و عدم یکپارچگی بافت در کاربردهای بالینی هستند. به خصوص برای زخم های بزرگی که نیاز به بسته شدن فوری دارند، روش های مرسوم بخیه مناسب نیستند. برای رفع این مشکلات، چسب های بافتی (چسب های زیستی) توسعه یافته اند. چسب های زیستی دارای خواص هموستازی سریع، بدون اثرات نامطلوب بر بهبود زخم و کمک به تسریع روند بهبود زخم هستند. همچنین قابلیت چسبندگی خوب به بافت ها را دارند، زیست تخریب پذیر و زیست سازگاز هستند، سمیت سلولی کم و حداقل پاسخ التهابی را ایجاد می کنند. برای این منظور از ترکیبات طبیعی و سنتزی مختلف مثل کلاژن، فیبرین، ژلاتین، کیتوزان، نشاسته، دکستران، پلی اتیلن گلیکول، پلی اورتان و....استفاده می شود [6، 7[. کیتوزان یک پلیمر مبتنی بر پلی ساکارید است که از واحدهای N-acetylglucosamine تشکیل شده است که از سخت پوستان به دست می آید. دیواره سلولی سخت پوستان از کیتین تشکیل شده است که تحت حذف یک گروه استیل قرار می گیرد و کیتوزان را تشکیل می دهد. پلیمری زیست تخریب پذیر و زیست سازگار است که در مجاورت محیط بیولوژیکی دچار تجزیه آنزیمی شده و محصولات غیرسمی آزاد می کند. کیتوزان به دلیل وجود گروه های آمین که از طریق جاذبه الکترواستاتیکی با کلاژن بافت پیوند برقرار می کند، به عنوان چسب بافتی استفاده می شود که نه تنها فرآیند انعقاد خون را افزایش می دهد، بلکه فاکتور رشد مشتق شده از پلاکت و فاکتور رشد تبدیل کننده را نیز آزاد می کند که نقش اساسی در روند بهبود زخم ایفا می کند. از آنجایی که گروه های کاتکول می توانند با گروه آمین یا تیول در بافت تعامل داشته باشند و پیوند کووالانسی تشکیل دهند، کیتوزان اصلاح شده با کاتکول توانایی چسبندگی بافت مرطوب قوی دارد. علاوه بر این، کیتوزان اصلاح شده با کاتکول فعالیت ضدباکتریایی بهتری نسبت به کیتوزان خالص از خود نشان می دهد، که عمدتاً به توانایی ضدباکتریایی ذاتی گروه های کاتکول و کینون نسبت داده می شود. هیدروژل بلافاصله پس از تزریق روی سطح بافت، خشک شده و خواص هموستازی عالی نشان می دهد. همچنین استحکام مناسب برای مقاومت در برابر تغییر شکل های مختلف بافت دارد. علاوه بر این، هیدروژل برپایه کیتوزان سازگاری خوبی با خون نشان می دهد [8]. در کار پژوهشی حاضر، با توجه به
پژوهشگران حدیثه تاریخی متنق (دانشجو)، فهیمه فرشی ازهر (استاد راهنما)، معصومه باقری (استاد مشاور)