|
چکیده
|
زمینه و هدف: با تشکیل سلسله ایلخانی، تبریز به علت ویژگی های اقلیمی و موقعیت جغرافیایی مورد توجه قرار گرفت و با رشد شهرنشینی تدابیری جهت تأمین بهداشت و درمان ساکنان آن اندیشیده شد. حضور اطبایی از سراسر قلمرو مغول در دربار و نیز مرکز علمی ربع رشیدی و عدم وقوع عوامل طبیعی مخرب تا حدودی در بهبود نسبی بهداشت و درمان این شهر مؤثر بوده است. پژوهش حاضر در پی بازشناسی وضعیت بهداشت و درمان تبریز عصر ایلخانان است.
روش: این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی و گردآوری داده های کتابخانه ای با استفاده از منابع دست اول، به ویژه آثار خواجه رشیدالدین فضل الله، تحولات بهداشت و درمان تبریز از تشکیل سلسله ایلخانان تا زوال آن را مورد بررسی قرار داده است.
ملاحظات اخلاقی: در این مطالعه اصل صداقت و امانتداری کاملاً رعایت شده است.
یافته ها: انتخاب تبریز به پایتخت سلسله ایلخانی موجب توسعه شهر و شهرنشینی شد و توجه به اقدامات حمایتی و بهداشت شهری را در حوزه های مختلف به دنبال داشت. با وجود برخی اثرات منفی حضور مغولان به ویژه رواج خرافات، ایلخانانی مانند غازان و برخی دیوان سالاران در قالب ابواب البر به ایجاد بیمارستان و تأسیسات جانبی اقدام کردند و حضور اطبای ملل مختلف و آموزش پزشکی باعث بهبود وضعیت بهداشتی شد.
|