|
چکیده
|
در حال حاضر زخم هایی که توسط بدن انسان قابل ترمیم نیست، مانند تروما و سوختگی در ناحیه وسیع، معمولا از روش های سنتی مانند اتوگرافت، آلوگرافت، سلول درمانی و جایگزین پوست برای درمان این گونه زخم ها در کلینیک استفاده می شود. بنابراین، تعداد زیادی پانسمان زخم و داربست های مهندسی بافت پوست برای ارائه بسترهای مصنوعی برای ترمیم زخم و بازسازی بافت ایجاد شده است.
علم به دنبال تولید بافت یا اندامی است که بافت واقعی را تقلید می کند. در این راستا بر انواع سلول ها و داربست هایی که ساختار اصلی سازه های مهندسی شده را ایجاد می کنند، تاکید می شود. لذا دانشمندان هنوز با وجود پیشرفت های چشمگیر در مهندسی بافت به دنبال ایده ال ترین جایگزین هستند. ما نیز به دنبال این تلاش ها سعی می کنیم بنابر ساختار پوست و بستر مناسب برای رشد سلول ها، داربست مناسبی برای مهندسی بافت پوست ارائه دهیم.
در پژوهش پیشرو، قصد بر آن است با الحاق COF، در ساختار POSS -PCL امکان تولید نانوکامپوزیت بیواکتیو POSS-PCL-COF را برای کابردهای مهندسی بافت پوست فراهم کنیم. چنین نانوکامپوزیت حاوی COF و POSS ممکن است بتواند شبیه سازی مناسبی از ساختار نانو و میکروی پوست طبیعی را به معرض نمایش گذاشته و ویژگی هایی نظیر اتصال، تکثیر و تمایز سلولهای بنیادی به سمت سلولهای اپیدرمی را بهبود بخشد [30-32]. در این مطالعه POSS -PCL-COF در شرایط آزمایشگاهی سنتز شده و سپس خصوصیات ان توسط , ،1H NMR AFM,، ,SEM ,Water contact angle TEM ,DSC ,XRD EDX, بررسی میگردد. نهایتا تکثیر و تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی به سمت سلولهای اپیدرمال بر روی این بیومتریال توسط MTT، Immunostaining مورد ارزیابی قرار می گیردد. لذا با موفقیت در این پروژه شرایط برای دستیابی به ایمپلنتی ایده آل جهت کابردهای مهندسی بافت پوست فراهم خواهد شد.
|