عنوان
|
بررسی اثر پلی اتیلن گلایکول بر رفتار ترشوندگی سطوح آبگریز ZnO تهیه شده به روش رسوب دهی حمام شیمیایی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
روش رسوب دهی حمام شیمیایی، سطح فوق آبگریز، پلی اتیلن گلایکول، زاویه تماس استاتیک، پایداری شیمیایی.
|
چکیده
|
در این تحقیق، سطح فوق آبگریز ZnO به روش رسوب دهی حمام شیمیایی بر توری از جنس فولاد زنگ نزن به صورت تک مرحله ای و بدون اصلاح سطح تهیه شده و تأثیر اضافه کردن پلی اتیلن گلایکول به عنوان افزودنی آلی و همچنین نوع ماده بازی بر مورفولوژی و به تبع آن خواص ترشوندگی سطح مورد بررسی قرار گرفته است. برای ارزیابی نمونه سنتز شده از آنالیزهای پراش سنج پرتو ایکس، زبری سنج سوزنی، تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی، طیف سنجی مادون قرمز و میکرو رامان استفاده شد. مطالعه میکروساختار نمونه های ساخته شده نشان داد که اضافه کردن پلی اتیلن گلایکول منجر به تشکیل لایه یکنواخت و متراکم از میله های ZnO شاخه دار با متوسط طول 5/1 میکرومتر و قطر 95 نانومتر بر سطح زیرلایه شده است. بررسی نتایج ترشوندگی سطح تأیید کرد نمونه ساخته شده با هگزامتیلن تترامین و در حضور 05/0 میلی مولار پلی اتیلن گلایکول با ساختار میکرو- نانو درختسان شاخه دار با زاویه تماس 5/5±2/158 درجه و پسماند زاویه تماس 5/3 درجه بهترین رفتار فوق آبگریزی را داشته است. سطوح تهیه شده همچنین از پایداری شیمیایی بسیار خوب در محدوده pH، چهار تا هشت برخوردار هستند.
|
پژوهشگران
|
المیرا ولائی (نفر اول)
|