|
عنوان
|
حفظ درهمتنیدگی کل و اشتراک گذاری آن در سامانه های کوانتومی چند جزئی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
اشتراک درهمتنیدگی، پایدار سازی درهمتنیدگی ، سامانه کوانتومی چند جزئی، سامانه سه جزئی، دینامیک درهمتنیدگی کل
|
|
چکیده
|
درهمتنیدگی کوانتومی یکی از جنبه های برجسته مکانیک کوانتومی است که آن را از مکانیک کلاسیک متمایز می سازد. در حقیقت درهمتنیدگی پایه و اساس نظریه اطلاعات و محاسبات کوانتومی است و کاربردهای بسیار وسیعی در رمزنگاری کوانتومی، اندازه گیری های بسیار دقیق، ترابرد حالت کوانتومی، ساخت ماشین های گرمایی کوانتومی و باتری های کوانتومی دارد. از طرفی با توجه به ماهیت کوانتومی درهمتنیدگی و نیز اجتناب ناپذیر بودن اندرکنش سامانه های کوانتومی با محیط پیرامون، درهمتنیدگی سامانه در اندرکنش با محیط پیرامون بسیار شکننده بوده و سریعاؘ میرا می شود. بنابراین پایدارسازی در همتنیدگی و حفظ آن یکی از چالش های بسیار مهم در نظریه اطلاعات کوانتومی است. از طرفی با توجه به اینکه در سامانه های کوانتومی با بیش از دو جزء درهمتنیدگی بین اجزای سامانه بسته به نوع و شدت اندرکنش بین اجزا سامانه در طول زمان تغییر می یابد، درهمتنیدگی کل سامانه نیز در طول زمان تحول می یابد. به عبارت دقیق تر درهمتنیدگی کل و توزیع آن بین زیر سامانه های ممکن در طول زمان با تحول زمانی سامانه تغییر می یابند
|
|
پژوهشگران
|
پرستو حسن زاده (دانشجو)، محمد علی فصیحی آقبلاغ (استاد راهنما)، یحیی اکبری کوربلاغ (استاد مشاور)، بشیر مجاوری (استاد راهنمای دوم)
|