عنوان
|
مطالعه توپولوژی بازاتصالی مغناطیسی در رانشگرهای پلاسموئیدی آلفونی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
رانشگرهای پلاسموئیدی آلفونی، شبیه سازی مگنتوهیدرودینامیکی، بازاتصالی مغناطیسی
|
چکیده
|
برای ماموریت های انتقال مداری با زمان گذار کوتاه و یا ماموریت های اعماق فضا، Δ𝑣 بزرگتر از آنچه که رانشگرهای شیمیایی یا الکتریکی می توانند ارائه دهند، مورد نیاز است. روش های دستیابی به این انرژی از طریق همجوشی هسته ای (DFD ) و یا بازاتصالی مغناطیسی می باشد که می تواند Δ𝑣 در محدوده سرعت آلفونی را ایجاد کنند. برای ماموریت های تغییر مداری، رانشگرهای الکتریکی فعلی از میدان های الکتریکی برای شتاب دادن پیشران و تولید تراست استفاده می کنند. در این سیستم ها با تبدیل انرژی الکتریکی ذخیره شده در میدان های الکتریکی، انرژی جنبشی رانشگر حاصل می شود. شکست الکتریکی و قدرت دی الکتریکی مواد و برخی پارامترهای دیگر از جمله شرایط محیطی می تواند انرژی ذخیره شده در شدت میدان های الکتریکی را محدود کند. میدان های مغناطیسی منبع انرژی جایگزین برای میدان های الکتریکی می باشند. نسبت چگالی انرژی ذخیره شده در میدان مغناطیسی نسبت به چگالی انرژی ذخیره شده در میدان الکتریکی با ضریب مجذور سرعت نور متناسب است که حتی برای میدان های مغناطیسی نسبتا ضعیف، انرژی میدان مغناطیسی به مراتب بیشتر از میدان های الکتریکی است. بزرگترین و پرانرژی ترین پرتاب های ماده و پلاسما که در جهان مشاهده شده اند، انرژی خود را از میدان های مغناطیسی می گیرند. شراره های خورشیدی، پرتاب جرم کرونا و جت های کهکشانی همگی انرژی خود را از فرآیندی به نام بازاتصالی مغناطیسی به دست می آورند. بازاتصالی مغناطیسی می تواند به عنوان شتابدهنده ذرات باردار عمل کند. در چنـین شـرایطی یون ها می توانند به انرژی نهایی در حدود چندین مگا الکترون ولت (نسبیتی) رسیده و در مدت زمان بسیارکوتاه شتاب بگیرند. بازاتصالی مغناطیسی مکانیزمی پیشرفته برای بهبود عملکرد رانشگرهای فضایی،کاهش زمان ماموریت و افزایش دسترسی به اعماق فضا را ارائه می دهد.
|
پژوهشگران
|
معصومه کیانتاژ (دانشجو)، محسن محمدنژاد (استاد راهنما)، مرتضی فرهید (استاد مشاور)
|