|
عنوان
|
گونه شناسی کاربست شیوه های تشویق و تنبیه متداول در سیره ی رضوی با تکیه بر نظریات پریماک و اسکینر
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تقویت کننده های مثبت، امام رضا ع، رفتاردرمانی، روانشناسی
|
|
چکیده
|
تعلیم و تربیت انسان ها از جمله نقش های اصلی ائمه اطهار (ع) می باشد. ایشان در راستای ایفای این نقش متناسب با اوضاع جامعه از شیوه های مختلفی استفاده کرده اند. یکی از شیوه های تربیتی که امام رضا (ع) از آن بسیار بهره برده است، تشویق و تنبیه است. تشویق و تنبیه، دو اسلوب تربیتی از اقسام جدانشدنی تعلیم و تربیت در علم روانشناسی به شمار می آید. پژوهش حاضر می کوشد با تکیه بر ساختار و طبقه بندی شیوه های تشویق و تنبیه در نظریات روانشناسی، گونه های کاربست شیوه های تشویق و تنبیه در سیره ی امام رضا (ع) را تبیین کند. برای نیل به این هدف در ابتدا فرمایش ها و رفتارهای آن حضرت در حوزه تشویق و تنبیه گردآوری شده و سپس بر اساس چهارچوب نظریات دیوید پریماک و بی اف اسکینر مورد تحلیل قرار گرفته است. بررسی ها نشان می دهد که در سیره حضرت در حوزه تشویق کاربست تقویت کننده های نخستین، شرطی، اجتماعی، معاوضه ای و بازخوردی قابل شناسایی و گونه شناسی می باشد؛ همچنین در حوزه تنبیه نیز در سیره ایشان با شناسایی رفتار نامطلوب سعی در کاهش یا حذف رفتار نامطلوب به اسلوب تهدید، قهر و بی توجهی، محروم سازی و در موارد لزوم پرهیز از تنبیه کرده است.
|
|
پژوهشگران
|
مریم محمدزاده (نفر اول)، سجاد محمدفام (نفر دوم)، محمد محمدزاده (نفر سوم)
|