مشخصات پژوهش

عنوان	تجزیه به آحاد واژگان و کاربست آن در ترجمه قرآن مطالعه موردی پژوهش واژه های (نکال، بروج، بطش، جحد، شُواظ)
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	قرآن ، ترجمه ، تجزیه به آحاد واژگان
چکیده	«تجزیه به آحاد واژگان» روشی در معنا شناسی است که واژگان را تا جایی که ممکن است به آحاد معنایی واژگان و تلاش برای بازسازی آن ها در زبان مقصد می تواند به ارائه ترجمه ای در زبان مقصد می تواند به ارائه ترجمه ای کامل و دقیق از متن مبدأ انجامد . تجزیه به آحاد واژگان به عنوان یکی از نظریات حوزه ی معنی شناسی و مطالعات معنایی به تجزیه ی واحد های زبانی و عناصر تشکیل دهنده ی آنها می پردازد و در شناسایی تفاوت های معنایی بین واژگان هم معنا ، اهمین به سزایی دارد و معنای نهفته در لایه های معنایی وازگان را کشف و تبیین می کند پژوهش پیش رو کوشیده با معرفی این روش به عنوان رویکردی نو در حوزه ی معنی شناسی به شیوه های برار یابی واژگان بر مبنای تحلیل مؤلفه ای معنای واژگان بپردازد . این پزوهش از جنبه هدف، کاربردی است و با روش توصیفی –تحلیلی از گونه انتقادی سامان یافته است؛ از این رو با تکیه بر منتخبی از واژ های سوره بروج،الطارق و الاعلی در ترجمه های آیتی((Ayaty،الهی قمشه ای (Elahi Qomshehei)،فولاد وند(Foolad (vand به بررسی عملکرد مترجم ها در برار یابی واژه های نشان دار و شیوه انتقال مؤلفه های معنایی این گونه واژه ها می پردازد . بر آیند پزوهش ، نشان می دهد که توجه ناکافی ِمترجم ها به آحاد تشکیل دهنده ی معنای یک واژه منجر به معنای اولیه و هسته ای از واژه شده است . با وجود این که هیچ یک از مترجم ها در ارائه ی برار نهاد های دقیق واژه های مورد بررسی ، کاملاً موفق عمل نکرده اند؛باید اشاره نمود به ترتیب از ترجمه های الهی قمشه ای،آیتی و فولاد وند در بردارنده ی بیشترین تا کمترین توجه به آحاد معنای واژگان قرآنی بوده اند .
پژوهشگران	پرویز احمدزاده هوچ (نفر اول)، اکرم حسینی قجور (نفر دوم)