عنوان
|
شناسایی آسیب و به روزرسانی مدل با استفاده از روش نیروی باقیمانده مودال والگوریتمهای بهینه یابی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
به روزرسانی مدل، تشخیص آسیب، آنالیز مودال، نیروی باقی مانده مودال، الگوریتم بهینه سازی
|
چکیده
|
در حال حاضر، تشخیص خرابی های سازه ها به عنوان یک روش بسیار حیاتی و ضروری در تمامی رشته های مهندسی به شمار می رود. این روش با فراهم کردن شرایط لازم برای افزایش عمر مفید سازه ها و جلوگیری از گسترش آسیب، به بهبود کیفیت زندگی و ایمنی افراد کمک می کند. یکی از روش های کارآمد و پرکاربرد برای تشخیص خرابی ها، استفاده از اثرات آن ها بر پاسخ های دینامیکی یا استاتیکی سازه ها می باشد. این روش می تواند به عنوان یک شاخص کلیدی برای تشخیص و تحلیل خرابی ها و نقاط آسیب پذیر در سازه ها مورداستفاده قرار گیرد. در این مقاله، از یک روش به روزرسانی مدل برای تشخیص و تعیین مکان های ممکن آسیب دیده در سازه ها استفاده شده است. همچنین، برای ارزیابی میزان آسیب، یک تابع هدف جدید با عملکرد مطلوب بر اساس ترکیب نیروی باقی مانده مودال و فرکانس های طبیعی ارائه شده است. این تابع هدف با استفاده از الگوریتم های تعادلی، تکاملی تفاضلی، دسته بندی پروانه ها و بهینه سازی شیر مورچه، مکان و شدت آسیب های موجود را تعیین می کند. برای ارزیابی دقت و صحت تئوری ارائه شده، دو مثال عددی انجام شده است که شامل دو خرپای سه بعدی با 25 و 72 المان است. این مثال ها شامل دو سناریو آسیب دوگانه و چهارگانه در المان ها بوده و نتایج نشان داده است که این تئوری قادر است با دقت بسیار بالا مکان و شدت آسیب ها را در حضور اطلاعات نویزدار تشخیص دهد و به طور مؤثر در تصحیح و بهبود کیفیت و ایمنی سازه ها عمل کند.
|
پژوهشگران
|
رضا آقاجانی (نفر اول)، امید عزیزپوربناب (نفر دوم)، سید سینا کورهلی (نفر سوم)، اشکان خدابنده لو (نفر چهارم)
|