|
چکیده
|
امروزه در آستانه جهانی شدن، مطالعه ی تطبیقی در کنار دیگر روش های مطالعه، از جایگاه ویژه و منحصر به فردی برخوردار است و با عنایت به اینکه مقولهى فرهنگ و دین، نقش ممتازى را در روند جهانى شدن ایفا مىکند، مطالعات تطبیقى در عرصهى دین و حوزهى عقاید امری ضروری به نظر می رسد. یکی از مهم ترین و اساسی ترین دغدغه های همه ادیان مسأله معاد بوده است. همه ادیان به اینکه عالم دیگری ماورای عالم دنیا و طبیعت وجود دارد معتقدند و این مسأله از جمله مسائلی است که فطرت هر انسانی به آن اذعان می کند. معاد و سرنوشت نهایی جهان بشریت از آموزههاى مهم، حیاتى و مشترک ادیان آسمانی است که از رهاورد تطبیق آن، دستاوردهاى عظیم فکرى و کاربردى نصیب آدمیان می شود. یکی از ابعاد مؤثر و حایز اهمیت این تطبیق، مقایسه ی معاد در دو آیین آسمانی اسلام و مسیحیت است. از این رو نوشتار حاضر، بر آن است که معاد را در بستر تفکر اسلامى و مسیحى، به صورت تطبیقى مورد کاوش قرار دهد که موضوعات مورد بحث در آن عبارت از پدیدهی مرگ، برزخ ، رستاخیز عمومی، علائم وقوع قیامت، معاد جسمانی یا روحانی، بهشت و جهنم می باشد. مهمترین دستاورد این تطبیق این است که مفهوم معاد، از برداشتی ساده و بسیط ، در مسیحیت ، به برداشتی وسیع و فراگیر، در اسلام ، تحول یافته است . توصیف مسیحیت از زندگی پس از مرگ اساساً با تبیین اسلام تفاوت ندارد؛ اما جزئیات این مسأله یکسان نیست. این پژوهش به روش کتابخانه ای و به صورت توصیفی- تحلیلی به سامان رسیده است و امید است که از آن بهره ای حاصل آید.
|