|
عنوان
|
اسماء و صفات الهی در تفسیر ابوالفتوح رازی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
روض الجنان، صفات الهی، مجبّره، معتزله، امامیّه.
|
|
چکیده
|
شهر ری در قرن پنجم و ششم هجری، یکی از پایگاه های فکری شیعیان و اهل سنت به شمار می رود که در این مقطع تاریخی، عالمانی بزرگ را در خود پرورانده است. در این دوره، به خاطر تولید انبوه نوشته های کلامی و ردیه های فرقه های مذهبی مختلف علیه یکدیگر، علم کلام از بالاترین اهمیت برخوردار بوده است. در این میان، شیخ ابوالفتوح رازی با طرح مباحث اعتقادی، همراه با استناد به برخی از آیات قرآن کریم و روایات متواتر و ذکر دلایل عقلی، در کتاب «روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن»، در تحکیم اندیشه های امامیه در ری نقش اساسی دارد. او در این کتاب خود با طرح برخی از مباحث کلامی نظیر توحید، صفات خدا، تکلیف، جبر و اختیار، قضا و قدر، گناهان، توبه، شفاعت، ایمان و کفر، ثواب و عقاب، امر به معروف و نهی از منکر، به دفع شبهات مخالفین مکتب تشیع و رد آرای دو فرقۀ مهم موجود در عصر خود، یعنی معتزله و اشاعره، و دفاع از عقاید امامیه و تبیین و توجیه آیات، طبق نظر ایشان می پردازد. نوشتار حاضر، بر آن است که دیدگاه ابوالفتوح را در مورد اسما و صفات الهی در فضای کلامی حاکم در قرن ششم هجری، تبیین نماید.
|
|
پژوهشگران
|
اکبر فایدئی (نفر اول)، سیفعلی زاهدی فر (نفر دوم)
|