چکیده
|
نوسانگر q-تعمیم یافته بوسیله Biedenharn و Macfarlane در پی مطالعه جبر کوانتومی معرفی گردید[1,2]. حالات همدوس q-تعمیم یافته به عنوان ویژه تابع عملگر q- فانی تعریف شد[1,3,4].
برخی ویژگی های فیزیکی از جمله رابطه کاملیت و رابطه عدم قطعیت برای این حالات همدوس بررسی گردیدو نیز برخی کاربردهای آن ها در مسایل ریاضی مطالعه شد[5,6]. به دنبال تعمیم این مطالعات q-حالات همدوس زوج و فرد معرفی گردید و ویژگی های آماری اپتیک کوانتومی و فیزیکی از جمله توزیع آماری و چلاندگی و غیره آن ها بررسی شد[7]. بدنبال ایده برهمکنش میدان با ماده[8]،Buzek برهمکنش ماده با میدانهای q – تعمیم یافته را بررسی نمود[9].
|