عنوان
|
بررسی آزمایشگاهی مدلهای ترکیبی سکو، شیب جانبی و شکاف
در کاهش فرسایش بستر پیرامون پایه های پل رودخانهای
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
پایه پل، مدل ترکیبی، سکو، پایه نیمه مخروطی، شکاف.
|
چکیده
|
در این مقاله نتایج آزمایش 12 مدل پایه پل مرکب برای کاهش عمق آبشستگی، در شرایط آب زلال ارائه شده است.
گروههای آزمایشی به ترتیب عبارتند از 1 (پایه سکویی و پایه نیمه مخروطی 2 (ترکیب پایه سکویی با مقاطع نیمه مخروطـی بـا
قطر متغیر در بستر 3 (ترکیب پایه سکویی با مقاطع نیمه مخروطی با قطر ثابت در بستر و 4 (ترکیب گروه سوم با شکاف ذوزنقه-
ای. در پایه سکویی کاهش قابل توجه عمق آبشستگی (تا حد 46 درصد) نسبت به پایه استوانهای مرجع مشاهده شد. این کاهش
در مقطع نیمه مخروطی نیز وجود داشته لیکن مقدار آن بسیار کمتر از پایه سکویی است. در مدل پایههای گروه دوم، پایه مرکب
نیمه مخروطی با شیب 2 درجه، کمترین فرسایش بستر را نسبت به دو مدل دیگر داشته است. در این مدل عرض سکو بزرگتر و
قطر پایه در تراز بستر نیز کمتر است. در این گروه، عمق آبشستگی نسبت به مدل پایه سکویی افزایش داشته است لیکن مقدار آن
نسبت به پایه استوانهای مرجع کاهش یافته است. در مدل پایههای گروه سوم، با ثابت نگه داشتن قطر پایه در عمق بستر، کاهش
بسیار اندکی در عمق آبشستگی مشاهده شده است. از این رو در پایههای مرکب نیمه مخروطی، افزایش قطر پایه در تراز بسـتر،
تشدید فرسایش بستر را به همراه داشته است. در گروه چهارم نیز اعمال شکاف در پایههای مرکب، نقش موثری در افزایش نقش
محافظتی آنها نداشته است. بنابراین در مجموع میتوان نتیجه گرفت تاثیر مدل پایه سکویی در کاهش عمق آبشستگی به مراتب
بیشتر از سایر پایهها بوده و ترکیب ابزارهای مختلف بازدارنده فرسایش بستر، نمیتواند در تمامی موارد تاثیر مثبتی در کاهش عمق
آبشستگی داشته باشد. در تمامی مدلها مقایسه بیشینه عمق آبشستگی، نسبت به پایه استوانهای مرجع و پایه سکویی انجام گرفته
است.
|
پژوهشگران
|
نازیلا کاردان (نفر اول)، حبیب حکیم زاده (نفر دوم)، یوسف حسن زاده (نفر سوم)
|