مشخصات پژوهش

عنوان	تثبیت آنزیم اندوگلوکاناز AaCel9A بر روی ماکروبیدهای کیتوزانی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	اندوگلوکاناز، پایدارسازی، تثبیت و کیتوزان
چکیده	سلولاز آنزیمی پرکاربرد در صنایع مختلف می باشد. تثبیت سلولاز یکی از روش های پایدارسازی آن است که نه تنها امکان جداسازی آنزیم از واکنش، بلکه امکان استفاده مجدد از آن را فراهم می سازد و در نتیجه هزینه استفاده آنزیم در صنعت به طور قابل توجهی کاهش می یابد. استفاده از کیتوزان به عنوان بستر جهت تثبیت آنزیم و استفاده گسترده آن در فرآیند های صنعتی همواره مورد توجه بوده است. ویژگی های فوق العاده از جمله زیست سازگاری، زیست تخریب پذیری و غیر سمی بودن آن، کیتوزان را بستری مناسب جهت فرآیند تثبیت معرفی می کند. در این مطالعه توالی ژنی کد کننده آنزیم اندوگلوکاناز AaCel9A در وکتور بیانی pET28a(+) همسانه سازی شد. نتایج حاصل از تعیین توالی مؤید قرارگیری صحیح قالب ژنی AaCel9A در وکتور بود. سپس وکتور حاوی ژن به سلول های مستعد اشریشیا کلی سویه BL21 منتقل شده و بیان پروتئین در آن ها القا شد. بیان آنزیم با استفاده از روش الکتروفورز SDS-PAGE و سنجش فعالیت آنزیم تایید و با ستون نیکل آگارز تخلیص بعمل آمد. ساخت ماکروبیدهای کیتوزان با روش ژله ای شدن صورت گرفت. مولکولهای آنزیم با استفاده از لینکرهای گلوتارآلدئیدی به صورت کووالان به بستر متصل و تایید تثبیت آنزیم توسط FTIR و نیز سنجش فعالیت آنزیمی از ماکروبیدهای حاوی آنزیم انجام پذیرفت. آنالیز نتایج نشان داد که بهترین شرایط برای تثبیت کوالان آنزیم بر روی بستر در غلظت گلوتارآلدئید 7/0% و بافر سدیم فسفات (7 pH) می باشد. همچنین آنالیز برادفورد و سنجش فعالیت آنزیمی مؤید تثبیت 85% از مولکول های آنزیم برروی بستر بود.
پژوهشگران	پرستو رحیمی زاده (نفر اول)، سعید نژاوند (نفر دوم)، محمد پاژنگ (نفر سوم)، علیرضا امانی قدیم (نفر چهارم)، نادر چاپارزاده (نفر پنجم)، فرشته سادات یونسی (نفر ششم به بعد)