مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تاثیر غلظت های مختلف تنظیم کننده های رشد گیاهی بر باززایی گوجه فرنگی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	گوجه فرنگی، کالوس زایی، شاخه زایی، کشت بافت، تنظیم کننده های رشد
چکیده	گیاه گوجه فرنگی با نام علمی Lycopersicon esculentum L یک گیاه مهم از نظر اقتصادی بوده و بعد از گندم، دومین محصول کشاورزی ایران می باشد. علاوه بر اهمیت کشت بافت در مهندسی ژنتیک، از آنجا که روش تکثیر این گیاه از طریق بذر بوده و تکثیر گوجه فرنگی در ایران از طریق کاشت بذور وارداتی با قیمت بالا و محدودیت های متفاوت، صورت می گیرد؛ ضرورت استفاده از تکنیک کشت بافت به عنوان روشی به منظور تولید و تکثیر این گیاهان فزایش می یابد. در این پژوهش رقم Korall B (KB) گوجه فرنگی جهت بررسی کالوس زایی و شاخه زایی مورد آزمون قرار گرفت. قسمت های برگ و ساقه گیاهچه های استریل حاصل از کشت بذر در محیط کشت پایه MS، به عنوان ریزنمونه مورد استفاده قرار گرفتند. رﻳﺰﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی ﺣﺎﺻﻞ در ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی هورمونی IAA و BAP به همراه غلظت های متفاوتی از این هورمون ها (0/2 میلی گرم در لیتر BAP و 2/0 میلی گرم در لیتر IAA)، (0/2 میلی گرم بر لیتر BAP و 1/0 میلی گرم بر لیتر IAA) و (0/3 میلی گرم بر لیتر BAP و 2/0 میلی گرم بر لیتر IAA) کشت شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که رقم KB گوجه فرنگی در تیمار هورمونی 2/0 میلی گرم بر لیتر IAA و 0/3 میلی گرم بر لیتر BAP بهترین پاسخ را به کالوس زایی و شاخه زایی دارد. شاخه های باززا شده در محیط MS ریشه دهی کرده و سپس به خاک انتقال یافتند.
پژوهشگران	لیلا عبدی (نفر اول)، محمد احمدآبادی (نفر دوم)