مشخصات پژوهش

عنوان	کالوس زایی و باززایی لاین های گندم نان از ریزنمونه های کولئوپتیلی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	توفوردی، قطعات کولئوپتیل، کشت بافت، گندم
چکیده	بهینه سازی کشت بافت در گندم برای فرآیند انتقال ژن یا کشت سوسپانسیون سلولی امری ضروری است. به منظور بهینه-سازی کشت بافت چهار لاین گندم به نام های C-D-4،C-D-6 ،C-D-8 و C-D-9 استفاده شد. آزمایش در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در سال 1395 اجرا شد. قابلیت کالوس زایی و باززایی لاین ها تحت تیمارهای مختلف تنظیم کننده های رشد مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای کالوس زایی از محیط کشت ML1G1 حاوی سه سطح اکسین از نوع توفوردی ( 2، 4/2 و 3 میلی گرم در لیتر) و برای باززایی از محیط کشت MS و N6 حاوی سطوح مختلف از هورمون های NAA، BAP و Kin استفاده شد. با توجه به معنی دار بودن اثرمتقابل لاین در تیمارهای مختلف هورمونی، نتایج نشان داد که بیشترین میزان کالوس زایی مربوط به لاین C-D-9 (82%( و سطح 4/2 میلی گرم در لیتر توفوردی با میانگین (60%) بود. از نظر القاء کالوس جنین زا، محیط کشت ML1C2 که حاوی 250 میلی گرم در لیتر نیترات نقره بود، بیشترین درصد جنین زایی را در لاین های C-D-9 و C-D-8 تولید نمود. بیشترین درصد باززایی (62/29%)، برای لاین C-D-9 در محیط کشت N6(6) حاوی mg/l IAA1 + mg/l BAP1 به دست آمد.
پژوهشگران	علی اکبر غلامی (نفر اول)، علیرضا تاری نژاد (نفر دوم)