|
چکیده
|
سعادت انسان رهین تزکیه نفس و انجام اعمالی است که در تربیت روح انسانی ضروری است. قرآن کریم و
روایات، بیداری و زدون غبار غفلت از جان را دو قدم آغازین سیر و سلوک و تربیت معنوی می دانند؛ چرا
که تصفیه و تخلیه در رسیدن به مقصد لازم است. حالت یقظه و بیداری به وسیله تفکر در نعمتهای
خداوند و عذاب جهنم و توجه به سرگذشت اقوام گذشته که در اثر اعمال قبیح مسخ و هلاک شدند
و نیز امتحانات مختلف خداوند حاصل می شود. پس از بیداری لازم می آید تا سالک توبه حقیقی
نماید و آن گاه مراحل سیر و سلوک را با مواظبت از نفس، به وسیله مشارطه و مراقبت روزانه و
محاسبه در هنگام خواب و معاقبه آن، به جا آورد. مراقبت و کنترل نف س از راههای کشیدن جدول
عمل برای هر عضو، توکل به خدا، توسل به معصومین علیهم السلام، یادآوری مرگ و مواقف قیامت و
سجده طولانی با ذکر یونسیه و نیز اخلاص در عمل و اعتقاد محقق می شود.
|