|
عنوان
|
بررسی تطبیقی عمل در حدیقه الحقیقه و بهگودگیتا
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
حدیقة الحقیقه، بهگودگیتا، اعمال، رستگاری، شریعت.
|
|
چکیده
|
عمل و تحلیل عرفانی آن، یکی از مهم ترین مسائل مورد بررسی در اغلب سنت های دینی و عرفانی است. این مسئله در بسیاری از منابع دین اسلام، اعم از فقهی، اخلاقی و عرفانی، به عنوان یک بحث قابل ملاحظه مطرح است. در آیین هندو نیز عمل در براهمنه ها و پورانه ها و بهگود گیتا مورد تأکید است. در دو متن حدیقةالحقیقه و بهگودگیتا، عمل و انجام تکالیف دینی تبلور ویژه یافته و از آن به عنوان یکی از بدیل های طریق رستگاری تعبیر شده است. در این پژوهش، خدا آدمی را برای عمل خلق کرده است؛ بخصوص التزام به اعمال شرعی در همه مراحل سلوک برای همه لازم و ضروری است. تا آنجا که می تواند صفات آدمی را تغییر دهد. در حدیقه اهل عمل، بر اساس امکان وجودی و اغراض مختلف، متفاوت عمل می کنند. در حالی که در بهگودگیتا، عمل انسان ها بر اساس گونه ها (کیفیات ازلی) است. به علاوه، انسان ها بر اساس طبقات مختلف اجتماعی، هریک اعمال و تکالیف خاص خود را دارند. این نوشتار به بررسی و مقایسه چیستی عمل و ابعاد مختلف آن در دو متن حدیقة الحقیقه و بهگودگیتا می پردازد. یافته های تحقیق نشان می دهد که متن حدیقة الحقیقه و بهگودگیتا، با تفسیر خود از حقیقت عمل، الگویی از عرفان عمل گرا و سلوک معنوی را نشان می دهند که مانع کار و اشتغال انسان معاصر نیست. افزون بر این، برخلاف تلقی نادرست از عمل و عمل گرایی در دوره مدرن و نتایج سوء آن در جهان معاصر، حدیقه و بهگودگیتا در سنت اسلام و هند برای نیل آدمی به قربی والا، بر اصالت عمل و انجام تکالیف دینی، اصرار می ورزند.
کلیدواژه ها: حدیقة الحقیقه، بهگودگیتا، اعمال، رستگاری، شریعت.
|
|
پژوهشگران
|
سعید گراوند (نفر اول)، سجاد دهقان زاده (نفر دوم)
|