عنوان
|
صورتبندی و ارزیابی استدلال کانت بر نفی «امکان شناخت نظری نفس»
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
کانت، شناخت، شهود، فاهمه، نفس، امکان شناخت نفس، امکان مابعدالطبیعه.
|
چکیده
|
با توجه به آرا و دیدگاههای کانت، استدلال وی بر عدمِ «امکان شناخت نفس از طریق نظری» را می توان اینگونه صورتبندی کرد: «1. کثرات شهود حسی از نفس («من» اندیشنده) داده نمی شود؛ 2. هر چیزی که کثرات شهود حسی از آن داده نشود، شناخت ناپذیر خواهد بود؛ نتیجه: نفس شناختناپذیر است». این استدلال از نظر صوری معتبر است و اگر نفس را به عنوان من اندیشنده یک امر صرفاً استعلایی و غیرتجربی بدانیم، نتیجه آن، البته صرفاً در محدوده معنای کانتی از شناخت، به طور مطلق صادق و معتبر خواهد بود؛ اما ابهام و ناسازگاری موجود در دیدگاه کانت درباره نفس یا من، نتیجه استدلال او را حتی در محدوده معنای کانتی از شناخت، مخدوش و نامعتبر می سازد.
|
پژوهشگران
|
احمد حمداللهی اسکوئی (نفر اول)، مسعود امید (نفر دوم)
|