عنوان
|
تاثیر تاریخ های مختلف کاشت و عنصرگوگرد بر عملکرد، اجزاء عملکرد و درصد روغن گیاه کرچک
در شرایط آب و هوایی آذربایجان شرقی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
کرچک، تاریخ کاشت، گوگرد، عملکرد، دانه های روغنی.
|
چکیده
|
با توجه به نیاز کشورمان به تولید دانه های روغنی و روند رو به افزایش مصرف گیاهان دارویی و هزینه بالای تأمین داروهای مورد نیاز کشور از طریق واردات، توسعه کشت گیاهان دارویی و روغنی سازگار به شرایط اقلیمی کشور و همچنین گسترش برنامه تحقیقاتی در این زمینه، دارای اهمیت می باشد تا از این طریق بتوان بر عملکرد این گیاه دارویی و روغنی ارزشمند افزود. از مهم ترین عوامل محیطی که تاثیر عمده ای بر کمیت و کیفیت مواد موثره گیاهان دارویی دارند، می توان به نور، تراکم گیاه، آب، عناصر غذایی، حرارت، موقعیت جغرافیایی و عوامل مربوط به خاک و غیره اشاره کرد. با وجود این که امکان کنترل این عوامل بسیار مشکل می باشد، ولی می توان با روش هایی، اثرات محیطی را به گونه ای مدیریت نمود که گیاه، تحت آن شرایط، پتانسیل بالقوه خود را ظاهر نماید، که در این بین، فاکتور تاریخ کاشت، نقش اساسی در دست یابی به شرایط مناسب در طول دوره رشد ونمو، جهت حصول حداکثر عملکرد کمی وکیفی در گیاهان دارویی ایفا می نماید. با انتخاب تاریخ کاشت مناسب، مراحل مختلف رشد گیاه با شرایط مطلوب محیطی منطبق می شود که این امر سبب افزایش راندمان فتوسنتز و در نتیجه، ذخیره مطلوب مواد فتوسنتزی در دانه می گردد. در مقابل، تاریخ کاشت نامناسب از طریق بروز شرایط نامطلوب محیطی در مراحل حساس گیاه، ممکن است سبب کاهش عملکرد گردد. بنابراین باید زمان کاشت، بر اساس شرایط آب وهوایی هر منطقه به طور جداگانه بررسی و مشخص شود. تفاوت در عرض جغرافیایی از دیگر عوامل اقلیمی موثر در میزان روغن می باشد، به طوری که با افزایش عرض جغرافیایی میزان روغن می تواند افزایش پیدا کند.
گوگرد در بین عناصر غذایی، به عنوان چهارمین عنصر غذایی اصلی شناخته شده است. مقادیر کم و یا بیش از حد عناصر غذایی نظیر گوگرد موجب بروز اختلالاتی در فرآیندهای حیاتی گیاه نظیر رشد و نمو، کاهش ویا حتی توقف رشد زایشی می گردد. گوگرد به شکل گروه تیول در ساختار کوآنزیم آ شرکت می کند که این کوآنزیم درتشکیل استیل کو آنزیم آ به عنوان شروع کننده مسیر بیوسنتزی اسید های چرب اهمیت ویژه ای دارد . در اثر کمبود گوگرد فتوسنتز گیاه شدیداً کاهش می یابد و کمبود آن می تواند موجب جلوگیری از طویل شدن ریشه ها، افزایش قطر ریشه های انتهایی و ریشه های موئین گشته که نتیجه نهایی آن کاهش رشد زایشی، رویشی و در نهایت کاهش عملکرد ا
|
پژوهشگران
|
سیدکاظم مجتبی نژاددستجردی (دانشجو)، امیر رضا صادقی بختوری (استاد راهنما)، سعید حضرتی (استاد مشاور)
|