مشخصات پژوهش

عنوان	معیار تشخیص درهمتنیدگی کامل چند قسمتی در سیستمهای متغیر-پیوسته
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	حالتهای کوآنتومی، معیار درهمتنیدگی، درهمتنیدگی کامل، حالت گأوسی
چکیده	در سیستمهای چند قسمتی، درهمتنیدگی انواع مختلفی دارد که یک نوع مهم آن درهمتنیدگی کامل است. بهدلیل اهمیت درهمتنیدگی کامل در فرآیندهای اطلاعات کوآنتومی، برای تشخیص آن معیارهای متعددی ارائه شده است. یکی از آنها معیاری است که Shchukinو همکاران در سال 2015معرفی کردهاند. آنها ابتدا یک نامساوی بهدست آوردهاند که اگر یک حالت کوآنتومی متغیر-پیوسته چند قسمتی آن را بهازای همه تقسیمهای دو قسمتی نقض کند، کاملاً درهمتنیده است. از آنجا که استفاده از این نامساوی مستلزم بهینهسازی عددی است و با افزایش تعداد قسمتها بهکار بردن آن دشوارتر میشود، آنها در ادامه با استفاده از این نامساوی یک شرط تحلیلی برای درهمتنیدگی کامل ارائه دادهاند که هر چند بهترین شرط ممکن نیست ولی مشکلات نامساوی اصلی را ندارد. در این مقاله، با استفاده از این نامساوی اصلی، یک شرط تحلیلی برای درهمتنیدگی کامل ارائه میدهیم که کران پایین آن بزرگتر از کران پایین شرط تحلیلی آنها است و بنابراین میتواند حالتهای کاملاً درهمتنیدة بیشتری را تشخیص دهد. بهعلاوه، قدرت تشخیص آن با قدرت تشخیص نامساوی اصلی مذکور یکسان است و مشکلات استفاده از آن را ندارد. این مطلب را با بررسی یک مثال توضیح میدهیم.
پژوهشگران	یحیی اکبری کوربلاغ (نفر اول)، مهسا اژدرقلم (نفر دوم)