|
عنوان
|
نقد و بررسی قلمرو دین اسلام برمبنای آراء دین شناسانه ی آقای سبحانی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
سبحانی، قلمرو دین، جامعیت دین
|
|
چکیده
|
مسئله قلمرو دین و گستره آن و به تبع آن مساله جامعیت یا عدم جامعیت دین اسلام از مسائل نو پدید در فلسفه دین معاصر است که چندی است اذهان دین شناسان را به خود مشغول کرده است .
اینکه دین چه ابعادی از وجود انسان را پاسخ گو است و به نیازهای کدام بعد وجودی انسان پرداخته است؟ پاسخ های مختلف و متنوع داده شده است. با توجه به اهمیت مسئله ،اقتضا میکند که در زمان معاصر دین شناسان بصورت مستقل و در فصول جداگانه بدان بپردازند و از منظر انسان شناسی و دین شناسی جدید ،مسئله را مورد برسی قرار دهند.
مخا طب دین انسان است و در جهت سعادت انسان نازل شده است لذا مسئله قلمرو دین بدون انسان شناسی و برسی ابعاد وجودی انسان ابتر و ناقص خواهد بود و اساسا در دوره های جدید و معاصر با دگرگون شدن انسان شناسی سنتی قدیم ،مسئله جامعیت و قلمرو دین مطرح گردیده است.
در این مقاله هدف این است که نشان دهیم که دین چه مقدار از نیازهای انسان را پاسخگو است آیا انسان میتواند با مراجعه به دین تمام نیازهایش را پاسخ دهد یا نه ، دین فقط میتواند بخشی از نیازهای انسان را پاسخگو باشد.
|
|
پژوهشگران
|
حمید کردلو (دانشجو)، غلامحسین احمدی آهنگر (استاد راهنما)، معروفعلی احمدوند (استاد مشاور)
|