|
عنوان
|
آثار ایمان به معاد از دیدگاه قرآن و سنّت
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
اثار ، معاد ، قرآن وروایات
|
|
چکیده
|
است و این پذیرش به معیار و ملاک شناخت و نوع » عالم غیب و ماوراء الطبیعة « زیر بنای بحث معاد، پذیرفتن
دانسته و هستی را همتای ماده شمرده اند؛ » حسّ « جهان بینی بستگی دارد. ماتریالیسم ها معیار شناخت در جهان را
بنابراین غیر ماده را موجود نمی دانند.
دین و برهان می گوید: عالم دیگری ماوراء این عالم طبیعت هست. وجود انسان نیز یک حقیقت غیر مادی و فنا
ناپذیر است و آدمی مجرد از عالم طبیعت یک حقیقت است و روح انسان با مرگ از بین نمی رود. )رحیم پور: 1382 ش،
الف( این اعتقاد میان اقوام و ملل وحشی و غیر متمدن نیز سابقه دیرینه داشته است.)طاهری: 1376 ش، 17 )
تأثیر بسیار عمیقی در اعمال انسان ها دارد، زیرا اعمال انسان بازتاب اعتقادات اوست و » ایمان به معاد « بدون تردید
یا به تعبیر دیگر: رفتار هر کس با جهان بینی او ارتباط و پیوند مستقیم و تنگاتنگ دارد، از این رو انبیاء الهی قبل از هر
چیز میکوشیدند تا مردم را به مبدأ و معاد، معتقد نمایند. اصولاً اعمال صالح و رفتار صحیح با دیگران و اخلاق پسندیده
اتقوا المحاصی فی الخلوات فانّ الشاهد هو « : است. بدین سبب علی )ع( می فرماید » مبدأ و معاد « در گرو اعتقاد صحیح به
نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت ( » از گناهان در خلوتگاهها بپرهیزید، چرا که شاهد، حاکم و دادرس است » الحاکم
324 ( انسانی که به حضور خدا و دادرسی وی معتقد باشد، مرافب اعمال خود می شود تا خلاف و اشتباهی از او سر نزند.
بنابراین در آیات بسیاری به حضور و علم خداوند تأکید شده است تا بشر در حضور خداوند مراقب اعمال خویش باشند.
|
|
پژوهشگران
|
کریم علی محمدی (نفر اول)، عبدالمجید علی محمدی (نفر دوم)
|